ملخص الجهاز:
"در قرن چهارم هجری نهضت ترجمه ادامه داشت؛از آن میان میتوان به چند مترجم بزرگ علوم که کتابهای یونانی،هندی و سریانی را ترجمه کردند،اشاره کرد؛ابو بشر متی بن یونس القنایی (متوفی 823 ق)،استاد ابو نصر فارابی و مترجم کتاب شعر(بوطیقا) و انالوطیقای ارسطو؛ابو زکریا یحیی بن عدی(متوفی 463 ق)، مترجم سوفسطیقای ارسطو از سریانی به عربی:ابو علی بن زرعه (متوفی 893 ق)،مترجم آثار فلسفهی یونانی.
ابن سینا به استادانی چون فرفریوس و افلاطون خرده گرفته و مخصوصا به افلاطون با لحن تندی در تألیفات خود تاخته است،اما در میان حکمای ایرانی و یونانی برای فارابی و ارسطو احترام پس بزرگ قائل بوده است.
فارابی سپس موارد رسیدن به سعادت را برمیشمرد:1)عقل فعال؛2)کمال قوهی ناطقه،که حلقهی اتصال انسان با عقل فعال است؛3)تعقل یا قدرت بر اندیشه و استنباط امور شایسته و نیکو که رسانندهی انسان به خیر عظیم و غایت شریف و فاضل است؛ 4)دین،غایت قصوایی که تکوین انسان برای آن است؛5)فلسفه، فارابی غایت فلسفه و حکمت را شناخت واحد میداند؛6)زوال شرور یا بر طرف شدن بدها به شرطی که جای آنها را خیرات طبیعی و ارادی بگیرد؛7)هنر،فارابی علوم و فنون را به دو بخش تقسیم میکند:گروهی که غایتشان تحصیل زیبایی و گروهی دیگر که هدفشان تحصیل زیبایی است؛8)اجتماع،فارابی معتقد است که انسان برای تأمین ضرورتهای زندگی و دستیابی به برترین احوال انسانی بهگونهی فطری اجتماعی است.
از جملهی تأثیرات فارابی بر ابن سینا باید به روایت حکیم ابو علی استناد کرد که وی ما بعد الطبیعهی ارسطو را بارها خوانده و برایش نامفهوم بوده است."