ملخص الجهاز:
"مورد اول نمی تواند به طور قطعی درست باشد و عمومیت پیدا کند،چون شروع کارها در اخلاق دینی با اصل ذکر نام خداوند باید همراه باشد،نه صرفاذکر آیه کریمه»بسمله«یعنی اگر عبارت دیگری هم گفته شود که مشتمل به ذکر»الله«است به این دستور اخلاقی دینی عمل شده است.
آیا او مورد ذم و نکوهش قرار گرفته است؟!یا این اوصاف در مورد او صدق نمی کند؟ یا او نقص در خلقت دارد؟ آیا گفتن این که چرا خداوند او را بسیار ضعیف و بسیار جاهل،کم طاقت و عجول آفریده،از نظر عقلی جایز است؟آیا این کودک همیشه در همین حال خواهد ماند؟آیا رشد نخواهد کرد؟آیا چند ماه بعد قدرت راه رفتن و حرف زدن و غذا خوردن و آب نوشیدن پیدا نخواهد کرد؟آیا چند سال بعد قدرت این که منظور خود را به دیگران اطلاع بدهد پیدا نخواهد کرد؟ آیا درست است درباره او گفته شود که او موجودی است ناتوان و جاهل در حال فعلی و احتیاج به آموزش و کمک دیگران دارد؟آیا درست است در مورد او گفته شود او نیاز مستمر به آموزش و پرورش دارد و در صورت دریافت آموزش های صحیح عالمانه به موجود ارزشمندی تبدیل خواهد شد؟ جواب های این سوالات در نزد عقلا روشن است.
توضیح این که در آیه اشاره شده است به این که حمل امانت مورد نظر احتیاج به قدرت و عظمتی دارد که آسمان ها و زمین و کوه ها فاقد آن هستند و چنین استعدادی را ندارند،اما انسان چنین استعدادی را دارد،پس انسان به جهت حمل امانت که موجودات دیگر شایستگی آن را ندارند ـ موجود با عظمتی است و قابل تکریم و تعظیم،اما باید توجه کرد به این نکته که این استعداد و علم لازم جهت بکاربردن آن در مسیر تعیین شده از طرف خداوند باید دریافت شود آن هم به طور مستمر و دائمی."