بی خوابی و استیصال مقالة

"درمانگری‌شناختی ـ رفتاری‌نگر بی‌خوابی (CBT–I) : اثـر درمانگریهای شناختی ـ رفتاری‌نگر گروهی بر استیصال هیجانـی و ادراک خواب CBT–I به عنوان نخستین روش درمانگری برای بیخوابی مزمن شناخته شده است. تغییرات خواب و نشانگان روزانه ناشی از CBT–I در 175 بیمار (میانگین سنی 8/41) که در خلال 8 هفته، 7 جلسۀ درمانگری گروهی دریافت کرده بودنـد، بررسی شد. بیماران از شروع تا پایان درمانگری، روزانه پرسشنامه‌های ISI، POMS–37، BDI ، باورها و بازخوردها نسبت به خواب (BAS)، مقیاس کوشش خواب گلاسگو،ESS ، مقیاس تنیدگی دریافت شده را تکمیل کردند. از زمانی که درمانگری بیخوابی باقی‌مانده مورد توجه قرار گرفته، این مسئله مشخص شده است که SSRI می‌تواند وخامت نشانگان RLS را افزایش دهد، در حالی که در این شرایط تجویز ترازودون و بنزودیازپینها به نتایج مناسبتر و مفیدتری منجر می‌شود. این داده‌های روانی ـ جسمانی همراه با داده‌های بالینـی و همه‌گیری شناختی بر خواب و اختلالهای روان‌پزشکی که یک آسیب‌پذیری متقابل بین تنیدگی، بیخوابی و اختلالهای خلقی را نشان می‌دهند، در یک ردیف قرار می‌گیرند."