در باب اسپینوزا نامه ای به ردا بنسمایا مقالة

"[اما]این مسائل چه ارتباطی به اسپینوزا دارد؟به ظاهر با توجه به زبان لاتین حقیقتا مدرسی کتاب اخلاق‌5،به‌ نظر می‌رسد که وی به هیچ وجه واجد هیچ گونه سبکی‌[مخصوص به خود]نیست. آنها بیشتر همانند نوعی اخلاق ثانوی هستند که به موازات اولی،اما با ضرب‌آهنگ و طنینی‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) اسپینوزا کاملا متفاوت پیش می‌روند،و حرکت مفاهیم را در کل نیروی تأثرات منعکس می‌کنند. زیرا اسپینوزا خاطرنشان‌ می‌سازد که،تا این مقطع،وی نظراتش را[تنها]از منظر مفاهیم مطرح کرده بود،اما هم‌اکنون سبکش را تغییر داده،به‌طور مستقیم و شهودی به زبان ادراکات محض سخن می‌گوید. (به تصویر صفحه مراجعه شود) این همان سبکی است که زبان لاتینی به ظاهر آرام و ساکن اسپینوزا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بنابراین پارادوکس اسپینوزا بدین نحو است که با وجود اینکه وی فلسفی‌ترین فیلسوفان و،از برخی جهات،ناب‌ترین‌ آنهاست،در عین حال فیلسوفی است که بیش از دیگران به امور غیر فلسفی توجه داشته و جدی‌ترین شکل ممکن‌ از فهم غیر فلسفی را برمی‌انگیزد."