یادی از شادروان نادر نادرپور مقالة

در زمستان سال 7331 با دختر خانمی از مردم ارومیه ازدواج کرد و برایش سرود: تو آن پرنده‌ی زیبای آسمان بودی‌ که از دیار غریب آمدی به لانه‌ی من‌ چو باد صبح که در پرده‌ی حریر افتد طنین بال تو پیچید در ترانه‌ی من و از او صاحب دختری شد که نامش‌ را پوپک گذارد و برایش نوشت: یگانه پوپک من امید زیستنم دیدن دوباره‌ی تست‌ قراربخش دلم تاب گاهواره‌ی تست‌ شبی نماند که بی‌گریه‌ام به سر نرسد زلال اشک پدر برق گوشواره‌ی تست او در دوران حیاتش با اصرار مردم‌ برای خواندن اشعارش جمعا 12 جلد کتاب شعر منتشر کرد،ولی بعد از درگذشت او ناشران بزرگ در تهران‌ د رچهار نوبت تمام سروده‌های او را در کتاب‌های قطور و مجللی انتشار دادند.