ملخص الجهاز:
"کتاب ماه دین بررسی کتاب:دربارهء کتاب انسجام در قرآن: مطالعه مفهوم نظم در تدبر در قرآن اثر اصلاحی نگاشتهء مستنصر میر ابو الفضل حری2 (به تصویر صفحه مراجعه شود) مقدمه در دو سه دههء اخیر رویکردهای ادبی و زبانشناختی محور به قرآن دامنگستر بوده است و خیل مقالهها،کتابها،جنگها و گلچینهای نقد و نظریهء ادبی انتشارات معروف از جمله راتلج، کمبریج،بلکول و غیره گواه این مدعاست.
میر سپس به تفسیر امین احسان اصلاحی-مفسر پاکستانی -اشاره کرده که معتقد است قرآنچنان انسجامی دارد که نه فقط در نوع خود چشمگیر و مثالزدنی است بلکه مکمل معنا و مفهوم قرآن نیز بهشمار میآید.
میر آرای عالمان سنتی را در دو رده جای میدهد:آنانی که نظم قرآن را نوعی ارتباط میان واژگان و معنا در نظر گرفتهاند و آنانی که علاوه بر آن معتقدند میان آیات،سورهها و یا آیات با سورههای قرآن،ارتباط خطی برقرار است.
در گروه دوم نویسندگان،زرکشی در دومین فصل کتاب البرهان فی علوم القرآن رابطهء متقابل میان آیات قرآن را بررسی میکند:واژهای که وی برای مشخص کردن این ارتباط متقابل به کار میبرد،مناسبات(جمع مناسبت)است.
آنگاه میر پس از توضیح این اصول به دلایل نظم در قرآن از دیدگاه فراحی اشاره میکند:اول اینکه بسیاری از عالمان مسلمان (برای نمونه،رازی)بیان کردهاند که قرآن دارای نظم است.
میر ادامه میدهد فراحی برای اثبات وجود نظم و یا انسجام موضوعی/ ساختاری در تمام سورههای قرآن دلایل زیر را ذکر میکند.
اصلاحی در پرتو نظریه نظم در قرآن اثبات میکند که تکتک سورههای قرآن منسجماند و آیات این سورهها را محمد(ص)مرتب کرده است."