ملخص الجهاز:
"اگر قلم نویسنده مثل دوربین عکاسی عمل کند و فقط وقایع را ثبت و آن را مثل عکس یا فتوکپی برابر اصل با زیرنویس توضیحی به خواننده ارائه کند،این روایت عکسگونه حتی قادر به بیان لایه بیرونی وقایع زندگی هم نیست.
اگر داستانپردازی در روایت داستانش همچنان به فنون و شیوهها و الگوهای یک قرن پیش بچسبد،مسلما نمیتواند چهره تازه زندگی معاصرش را ترسیم کند و نشان دهد.
در شیوه دوم،راوی یا نویسنده،نقش و حضوری کمرنگ در متن داستان دارد و گاه آنچنان در پشت بافت روایت پنهان میشود که خواننده در گستره متن داستان،آزادانه حرکت میکند و با کمک خیال و اندیشه،نشانهها و کنایههای ارتباط موضوعی و مضمونی را مییابد و دربارهاش قضاوت میکند و به کشفی میرسد که بافت روایت وقایع نشان داده است.
در این شیوه خواننده اسیر نگاه و قضاوت نویسنده نیست،بلکه خود مختار است که واقعیت آفریده شده داستانی را ارزیابی کند و دربارهاش بیندیشد."