پدر و پسر - مجلة کلک الأدب والفن

"با ورود پسر به‌ کوچه،پنجره‌ی اتاق بالا گشوده می‌شود و مادر به پدر می‌گوید: «زیاد سخت نگیر. پدر به حرف می‌آید: «خوب ببین چی می‌گم،وقتی رفتیم‌ داخل آژانس سعی کن خودتو چیزفهم و خوب نشون بدی،منظورم اینه که نشون بده‌ همون آدمی هستی که اون‌ها دنبالش می‌ گردن. » در همین موقع سر و کله‌ی یک وانت در اطراف میدان پیدا می‌شود که دنبال کارگر روزمزد آمده است. » در این لحظه پسر محو تماشای دو نفر کارمند کیف به دست می‌شود که بین رفتن‌ و نرفتن به داخل دکان کله‌پاچه‌فروشی به‌ یکدیگر نگاه می‌کنند. پدر سعی می‌کند به کارمند حالی کند که‌ برای استخدام پسر آمده است. پدر سلام می‌کند و می‌گوید: «قربان،ببخشین که این موقع صبح‌ مزاحم جنابعالی شدیم. » پدر از جواب او کمی جا می‌خورد و در حالی که سعی می‌کند خود را کنترل کند،می‌ گوید: «به این سرعت؟» کارمند در جواب می‌گوید: «بله،به همین سرعت."