قصه های کوچک برای آدمهای بزرگ الأدب والفن

"فکر می‌کرد اگر به شهر برود از دست این مرغهای محلی خلاص می‌شود و به جای اینکه از صبح تا شب به زمین نوک بزند تا چند دانه‌ی ناقابل پیدا کند بهتر است به شهر برود و با مرغهای‌ آمریکایی و هلندی معاشر شود تا غذای آماده جلویش بریزند و جلوی نور نئون یک پا بایستد و به آواز ماشینها گوش بدهد. مرغ هم از نگاه دلسوزانه صاحبش پی برده بود که‌ روزگار خوشی در انتظارش نیست و می‌دانست رفته به شهر بی‌بازگشت است و از قساوت و سنگدلی شهری‌ها چیزها شنیده بود و هرچه سعی کرده بود تا خروس را قانع کند که از دست صاحبخانه فرار کنند و چند روزی خودشان را گم‌وگور کنند تا به شهر نروند،خروس راضی نشد که نشد. مرغ در جوابش‌ می‌گفت می‌خواهی بروی برو ولی فکر می‌کنی توی شهر کسی برایت مثل من تخم‌ دوزرده می‌گذارد؟آدمهای شهری اصلا حوصله‌ی نگهداری از من و تو را ندارند."