خاطره منتخب: یک خاطره یک تجربه و امیدواری الأدب والفن

"با خواندن تجربه زیر متوجه خواهیم شد که وقتی اندیشه و احساسی بخواهد بصورت عملی خود را ظاهر نماید میباید جنبه گروهی و اجتماعی بخود گرفته و با سازماندهی،برنامه‌ریزی و پشتوانه مالی همراه گردد. پس از مشاهده این‌ صحنه با خودم گفتم در حکومت اسلامی مسئولیت افراد بی‌سرپرست‌ و بی‌پناه با کیست؟مسئولیت و وظیفه خودم به عنوان یکی از کارکنان‌ نظام جمهوری اسلامی چیست؟برای یافتن این پاسخ خود را موظف به انجام اقداماتی دیدم. در راستای همین احساس بود که با ریاست محترم سازمان زندانها، امام جمعه و نماینده محترم ولی فقیه در استان،و استاندار محترم‌ مکاتبه نمودم و آنان را از تصمیم خود آگاه نمودم. به لطف الهی کارگاهها آماده بهره‌برداری گردید که علاوه بر اشتغال‌ زنان ویژه و تأمین امنیت شغلی و اقتصادی آنان،زنان زندانی که‌ دارای رأی باز هستند و خانواده زندانیانی که امکانات تأمین‌ مایحتاج زندگی آنان فراهم نیست در این کارگاهها بکار مشغولند. آغاز زندگی نوین آنان‌ با کمک مالی همین کارگاهها انجام پذیرفته است."