چرخش معکوس عقربه ها الأدب والفن

"فکر می‌کنم آن‌ها در هر گوشه حالتی از خودم را نمایش می‌دهند؛مثل‌ یادآوری خودکشی غزاله علیزاده در آن مجله که‌ من را ساعت ها به فکر فرو برد یا در آن مجله که‌ من را ساعت‌ها به فکر فرو برد یا در آن کتاب با آلبر کامو در خیابان‌های الجزایر سیر کردم،یا آن‌ یکی مجله که یکی از شعرهایم را چاپ کرده بود. میان‌ کاغذهای کنار تخت دنبال کاغذی می‌گردم که‌ اسم کتابی روی آن نوشته شده بود و باید می‌خریدم. حس می‌کنم در گردبادی‌ از این اتاق و همه‌ی زمین کنده می‌شوم. وقتی همه رفتند حتا شیرین که از پدرش می‌ترسید،من مانده بودم و فرید. فرید گفته بود که‌ معلم ورزش‌اش برای رساندن او به مسابقات‌ کشتی مدارس با او در خانه کار می‌کند. وقتی شیرین حرف پسره را برایم گفت اول رد کردم:«فرید و این حرف‌ها»اما بعد در حرف‌های‌ فرید دنبال کشف ماجرا بودم."