گاهی چون باد،گاهی چون شمع (نگاهی به نقاشی های فرشید شیوا در نگارخانه اثر) مقدمة ومراجعة

"اما اگر بیشتر دقت کنیم خواهیم فهمید که بعضی از این انسان‌هاشاهین ترازویشان دقیق‌تر از ما بقی است و با حساسیت بیشتری بهسنجش و سپس ارزش‌گذاری دنیای پیرامون‌شان می‌پردازند. حال که صحبت درباره نقاشی است این سوال پیش می‌آید کهمعیارمان برای سنجش-و در بیشتر موارد ارزش‌گذاری-یک اثرچیست؟ به نظر می‌رسد برای یک کلیت عمومی،میزان واقع‌نمایی و واقع‌گرایینقاشی،سنگ سنجیدن است. این اصطلاحدر دهه 1930 در اتحاد جماهیر شوروی پدید آمد و بعد از جنگبین الملل دوم در دیگر کشورهای کمونیستی رخنه کرد،سعی درتکریم کارگردان،حزب کمونیست و رهبری ملی داشت و هنر را بهوسیله‌ای برای تبلیغ سیاسی مبدل ساخت. در نمایشگاه اولش،خرسک‌های قرمز سس با حساسیت معناییبیشتری کشیده شده بودند،هرچند که شیوا در این چند سال اخیر درتکنیک مهارت کسب کرده است. شاید بهتر باشد برای روشن‌شدن قضیه جمله‌ای از ارنست گامبریجنقل کنم که در تاریخ هنر آورده است."