"لیکن:- {Sمن چه دریای تو ریزم که خورند تو بود#جان نه چیزیست که شائسته پائی تو بودS}باور دارید ما دانشمدان و دانشجویان دانشکدۀ فورمن کریسشن لاهور(پاکستان)ایرانو ایرانیان را خیلی دوست و عزیز میداریم و از یزدان پاک میخواهیم دوستی میان این دو کشور دوستو همسایه و همکیش ایران و پاکستان امتداد یابد و پاینده باشد و ملت ایرانی در ملل مترقیه عالمبمرتبه بلند و مقام ارجمند سرفراز شود.
در پایان التماس د اریم که در طی سپاسنامه از چیزی که شائسته شانتان نباشد بکمال فتوت ومروت درگذرید زیرا ما دیوانگان محبت آداب و رسوم بارگاه آسمان جناب شما ندانیم همچنانکهمولای روم حسب حال ما میفرماید: {Sموسیا!آةاب جانان دیگرانند#سوخته جانان روان دیگرانندS}سوخته جانان برای پاس نداشتن آداب و رسوم قابل عفو میباشند''برده ویران خراج عشر نیست،،ایام بکام واز حقپرستان پاکستان بر فرهنگیان ایران درود باد از طرف هیئت دانشجویان دانشکدۀ فورمن کریسشن(لاهور)پاکستانکه تابستان گذشته به سیاحت علمی ایران جنت نشان رفته بودند هیئت فرهنگیایران روز ورودخود به لاهور ازوزیر فرهنگاستان پنجابدیدن کردند."