ملخص الجهاز:
"شخصیتهایی مثلخانم گراکل که یادآور همۀ جادوگرهایبدطینتی است که قصههایشان را خواندهایموکارتونهایشان را دیدهایم؛بدون هیچ تغییراساسی که نشان دهد نویسنده قصد داردشخصیت منحصر به فردی برای داستان خودخلق کند.
همچنان که ناشر،این کتاب را مناسب گروه سنی(د)معرفی میکند،از حجم داستان و سن قهرمان داستان(آرون،دوازده ساله)برمیآیدکه خود نویسنده هم قصد نوشتن داستانی برای نوجوانان داشته؛به خصوص که در محتوا شاهد تأکیدی هستیم که بر تلاش برایاستقلال یافتن و به اصطلاح پخته شدن در محدودۀ سنی بین کودکیو نوجوانی وجود دارد.
در هیچجای کتاب مسافرخانۀ ماه نصفه نه آرون نیازی به ترحماحساس میکند و نه نویسنده سعی دارد بر ناتوانیهای او دامنبزند تا احساسات مخاطب را بیشتر درگیر کند.
در پایان هممیبینیم که از آنجا که آرون شایستگی خود را نشان داده است،ناتوانی جسمی او تأثیری در تصمیم مادرش برای واگذاریمسئولیتهای زندگی به او ندارد و این حرف اصلی کتاب است؛و مسئلهای که همیشه در آرمانهای اجتماعی مربوط به رهاییاز تبعیض هم مطرح میشود."