ملخص الجهاز:
"معذالکنویسندگان ما بیشتر بدنبال مطلب میگردند و اغلب دیده شده مطالب و سوژههای خوبیرا هم که داشتهاند با ناشیگری یا کمحوصلگی،مبتذل و بچهگانه جلوه دادهاند در صورتیکهممکن است ارزندهترین آثار ادبی را از آنها بوجود آورد،چنانکه در برخی از داستانهاو افسانههای قدیمی ما بداهت این امر معلوم است،چهبسا امور صریح و روشن را نادیدهگرفته و باکمال بیتوجهی از آن گذشتهاند در حالیکه نویسندۀ حقیقی با توجه بآنچه گفتهشد و علاوه بر دقت کافی باید هم نقاشی خوب بداند و هم روانشناسی و افسونگری،یعنیآنچه را میبیند بنگارد،ولی نه اینکه منظرهای بسازد مانند تابلوهای نقاشی،بلکهحرکات روانی و اعمال نفسانی و جزئیات آثار و افعال و خصایص مشهودات خود را چناندر چهرۀ حروف مجسم کند و با فنون نگارش رنگآمیزی نماید که خواننده بتواند کاملابر آن واقف گردد چرا که همیشه معانی هستند که در قالب الفاظ اظهار وجود میکنند،نویسنده باید الفاظی برگزیند که مترجم کامل مفاهیم باشند و در صورت لزوم نیز کلماتیرسا و نغز ابداع نماید بطوریکه این مخلوقات لفظی قادر باشند بر کیفیات مبهم و تأثیراتگنگ مردم زبان یاد داده و آنها را بظهور و خودنمائی وادارند."