ملخص الجهاز:
"سپس دکتر محمود عابدی سخنرانی خود را دربارۀسخنان امام علی(ع)و نهج البلاغه در متون فارسی آغازکرد و گفت: بخش قابل ملاحظهای از آثار فارسی در دورۀ اسلامی،اقوالی است که مؤلفان از بزرگان به وام گرفتهاند،ازشخصیتهای ایرانی پیش از اسلام،از فیلسوفان ونامبرداران یونان و ادیبان عرب،عامۀ مؤلفان کلام الهیو آنگاه احادیث نبوی را پشتیبان و مؤید سخن خودشانمیخواستهاند و با این نیت به کار بردهاند،از اینها کهبگذریم،فراوانی کلمات امام علی بن ابی طالب(ع)دراین استشهادات از سخنان دیگر بزرگان و پیشوایان دینی بیشتر است،اغلب این کلمات که بعضی هم بهآن حضرت منسوب است،از طریق متون اولیۀ تصرفبه آثار فارسی راه یافتهاند.
در این سالها،اواخر قرن ششم،ناحیۀ فرهنگیفارس و شیراز است که حضور نهج البلاغه در آثارمؤلفان آن پیداست،روزبهان بقلی شیرازی(م:606)درشرح شطحیات خود به خطبۀ شعشقیه اشاره میکند ومحمود بن محمد اصفهانی(م:حدود 612)مقیم شیرازاست که در میان مؤلفان شناخته شده،برای نخستین باردر کتاب خود،دستور الوزاره،نهج البلاغه را مجموعهایاز سخنان امام(ع)معرفی میکند."