ملخص الجهاز:
"یک مرتبه تشخیص دادم که نه!من سالهاستدر ایرانم(در رختخواب حواسم نبود که الان در چین هستم!) (به تصویر صفحه مراجعه شود)عکس محمود احمدینژاد و رئیسجمهور چین اکنون که به نوشتن رؤیای خودم مشغولم،برای خودم آنرا چنین توجیه میکنم که دیروز،نام دانشگاه گلاسگو را دربروشورهای ردهبندی دانشگاههای انگلیس و آمریکا برای اعزامدانشجویان چینی به خارج دیدم و بالاخره این روزها در محیطدانشگاه مطالعات خارجی پکن بودهام و فیلم یاد هندوستانکرده است؛یعنی به فکر تدریس تماموقت سالها پیش وزندگی سابق خودم افتادهام.
ساعت 111111/5 بهراهنمایی آقای جم Gem (مخفف جمشید)«کارشناس»زبانترکی استانبولی که دوازده سال است از ترکیه به چین آمده ودر این دانشگاه به تدریس ترکی مشغول است،همراه خانمدکتر یو گویلی و آقای دکتر خانمحمدی و همسرشان به مراسم(به تصویر صفحه مراجعه شود)جشن بهار مسلمانان چین در دانشگاه اقلیتها،فروردین 1391 نوروز اویغورهای مقیم پکن در دانشگاه اقلیتها رفتیم.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)ولیعهد ابو ظبی همراه وزیر فرهنگ چین و سفیر امارات در پکن در آغاز جلسه خانم دکتر یو گویلی به زبانهای چینی وفارسی مقدمهیی گفت و به رسم معهود مرا ستود که تکرار آنلطفی ندارد.
به هرحال،وقتی با من دست داد،به انگلیسی گفت:شما میتوانید ناهار بمانید ولی من برای ناهار با پروفسور جانهونی و خانم پروفسور ون یه سون قرار داشتم و مخصوصا کهپروفسور جان هونی،کتابهایی که از فارسی به چینی ترجمهکرده است امروز برای من آورده که من رفتم و از او گرفتم وآنها را به زبان فارسی پشتنویسی کرده و نوشته است: تقدیم به پروفسور سید حسن امین-جان هوی-در پکنمتن دستنویس او را عینا اینجا چاپ میکنم."