ملخص الجهاز:
"درمورد روح و جانمنتسب به خود که اساسی و عالیترین شیء موردعلاقه اوست در هنگام تسلیم آن زبان حالش ایناست: {Sآن دم که به یک خنده دهم جان چو صراحی#مستان تو خواهم که گزارند نمازمS}اینک با توجه به این مقدمات خواننده گرامی بهمفهوم غزل زیر از حضرت امام قدس سره که بنابهنوشته خواهر فاطمه طباطبایی دو ساعت قبل ازرحلتش سروده شده می‌رسد و تائید می‌کند که بیانحال است نه زبان قال.
{Sغم مخور ایام هجران رو به پایان می‌رود#این خماری از سر ما میگساران می‌رود#پرده را از روی ماه خویش بالا می‌زند#غمزه را سر می‌دهد غم از دل و جان می‌رود#بلبل اندر شاخسار گل هویدا می‌شود#زاغ با صد شرمساری از گلستان می‌رود#محفل از نور رخ او نورافشان می‌شود#هرچه غیر از ذکر یار از یاد یاران می‌رود#ابرها از نور خورشید رخش پنهان شوند#پرده از رخسار آن سرو خرامان می‌رود#وعده دیدار نزدیک است یاران مژده باد#روز وصلش می‌رسد ایام هجران می‌رودS}عرایضم را در اینجا با ذکر بیتی از حافظ به پایانمی‌برم: {Sمرو بخواب که حافظ به بارگاه قبول#ز ورد نیمشب و درس صبحگاه رسیدS}و السلام علی من اتبع الهدی محسن بینا (به تصویر صفحه مراجعه شود) قطعه ادبیمرثیه‌ای بر سوگ آفتاب بسمه تعالی با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمتخواهران و برادران مرخص و به سوی جایگاه ابدی سفر می‌کنم و به دعای خیرشما نیاز مبرم دارم."
(
, 
, 
)
