جمال زاده پدر داستان نویسی در ایران مقالة

"سوالی که پیشمی‌آید این است که آیا همین آغازگر بودن و ورود بهسیر ادبیات داستانی مدرن به تنهایی کافی است تاعنوان پدر داستان‌نویسی مدرن ایران،به جمال‌زادهداده شود؟ در پاسخ به این مهم باید اشاره کرد به جریانیکه بعدها بعنوان داستان کوتاه در ایران رایج شد. البته این خصوصیت،قبلاز جمال‌زاده در آثار کسانی همچون«میرزا حبیباصفهانی»هم به چشم می‌خورد؛اما در آثارجمال‌زاده،و بعدها جلال آل احمد،به اوج می‌رسد،حتی می‌توان گفت که عوام‌گرایی در داستان‌هایجمال‌زاده طوری به حد افراط می‌رسد که در بعضیجاها به تمسخر نزدیک شده است و همچنین معنای جملات داستان،گاه برای خواننده مبهممی‌نماید. در پایان باید این نکته را بیان کنم که قصداین مقاله نادیده انگاشتن زحمات مرحوم جمال‌زادهو یا قضاوت در باب ایشان نیست تنها این سوالرا مطرح می‌کند که با وجود این تفاوت‌ها که ذکرشد؛آیا می‌شود بنیان‌های داستان کوتاه امروز را درداستان‌های زنده‌یاد جمال‌زاده جستجو کرد و او راپدر داستان‌نویسی ایران دانست؟ به هرحال جمال‌زاده را به مصداق بیتی کهخودش در دیباچه‌ی«یکی بود یکی نبود»آورده،می‌ستاییم؛{S«فسانه گشت و کهن شد حدیثاسکندر/#سخن نو آر که نو را حلاوتی است دگر»S}"