هرزه نگاری در حقوق کیفری ایران مقالة

هرزه نگاری به معنی ارائه ی صحنه های آشکار جنسی در یک اثر ادبی یا هنری، پدیده ای است که به لحاظ پیامدهای مخرب بی شمار بر عفت و اخلاق عمومی و فردی و نیز کانون خانواده، در قوانین بسیاری از کشورها جرم انگاری شده است. در حقوق کیفری ایران نیز برخی رفتارهای مرتبط با هرزه نگاری، در صورت جمع سایر شرایط مربوط به مرتکب، بزه دیده، دریافت کننده ی آثار، موضوع جرم، وسیله ی ارتکاب و نیز در فرض وجود عنصر روانی لازم، جرم انگاری شده است؛ مشروط بر این که اعمال مذکور برای مقاصد علمی یا هر مصلحت عقلایی دیگری انجام نشده باشند. عمده مجازات هایی که برای این جرایم در نظر گرفته شده، عبارت اند از شلاق، حبس، جزای نقدی و محرومیت از حقوق اجتماعی؛ اما در برخی موارد قانونگذار به قضات این اختیار را داده است که عمل مرتکب را از مصادیق افساد فی الارض تلقی کرده و حکم به اعدام صادر نمایند. این نوشتار، به منظور صیانت بیشتر جامعه از گزند هرزه نگاری از یک سو و صیانت بیشتر حقوق شهروندان و متهمان از سوی دیگر ضرورت تدوین قانون جامع هرزه نگاری و نسخ قوانین پراکنده و معارض فعلی و ابهام زدایی از آن ها را آشکار می سازد

"در این تعریف،موارد زیر قابل توجه است: نخست آن‌که،در تعریف جدید،به موضوعی اشاره شده است که مدت‌ها مورد اختلاف نظر نویسندگان بوده است؛چرا که همواره این پرسش مطرح بود که اگر برای مثال،فرد نقاشی بدون آن‌که کسی در مقابل دیدگانش باشد،با استفاده از تصورات و خیال‌پردازی‌های خود،زن و مردی را در حال برقراری رابطه‌ی جنسی به تصویر بکشد،آیا این امر را باید هرزه‌نگاری تلقی کرد؟یا این‌که شخصی با استفاده از نرم‌افزاهای رایانه‌ای،تصویر کاملا برهنه‌ای از یک زن یا مرد ترسیم کند،تصویر پویانمایی(انیمیشن)از برقراری رابطه‌ی جنسی میان دو نفر تهیه کند و یا آن‌که تصویر انسانی واقعی که وجود خارجی دارد را به گونه‌ای دستکاری کند که به نظر برسد وی در حال برقراری رابطه‌ی جنسی با دیگری است یا این‌که او را کاملا برهنه وانمود کند،آیا این اقدامات مصداق هرزه‌نگاری محسوب می‌شوند؟ به نظر می‌رسد با توجه به این واقعیت که در شمول عنوان هرزه‌نگاری،یا به تعبیر قانونگذار ایران،مستهجن،بریک اثر نباید میان واقعی یا غیر واقعی بودن آن تفکیک قائل شد،مطابق تعریف مذکور چنین اثر دیداری،شنیداری یا نوشتاری،اعم از آن‌که واقعی باشد و یا غیر واقعی،مستهجن محسوب شده و مشمول احکام قانونی مترتب برآن خواهد بود؛دیدگاهی که مورد پذیرش بند«پ»ماده‌ی 2 پروتکل اختیاری پیمان‌نامه‌ی حقوق کودک نیز قرار گرفته است. پرسش این است که آیا می‌توان در خصوص تولید نیز به این رأی استناد کرد؟به نظر می‌رسد بتوان از وحدت ملاک و نیز استدلال‌های فوق در خصوص اختصاص قانون نحوه‌ی مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت‌های غیر مجاز می‌نمایند،به امور حرفه‌ای و تفسیر مضیق قوانین کیفری استفاده کرده و چنین نظر داد که تولید آثار هرزه‌نگارانه نیز هنگامی جرم محسوب می‌شود که مرتکب دارای سوءنیت خاص باشد."