ملخص الجهاز:
"پرسش قابل توجه در این بحث این است که اگر قائل باشیم بارهای مخالفپروتونها و الکترونها یکدیگر را جذب و در مقابل بارهای یکسان یکدیگررا دفع میکنند،پس،چگونه پروتونها قادرند که بهصورت محکم بسته بهیکدیگر در هسته وجود داشته باشند؟بنابراین باید نتیجه گرفت که نیرویدیگری در این زمینه وجود دارد که بر پروتونها اثرگذار است و آن نیرویهستهای قوی یا اغلب نیروی قوی نامیده میشود که در هستۀ بین پروتونهاو نوترونها پیوند برقرار میکند این نیرو قادر است پروتونهای آزاد که خودبهخود در کنار یکدیگر قرار نمیگیرند را به یکدیگر متصل کند.
اما برایایزوتوپهایی که در روی زمین یافت میشوند مانند اورانیم و توریم،نسبتها و آهنگهای واپاشی معلوم آنها قابل اندازهگیریهستند و در نتیجه عمر سنگهایی که این عناصر در آنها وجود دارند نیز تخمین زده میشود.
از سویی همگان این مسئله را پذیرفته بودند که مکانیک کوانتومی برخلاف فیزیک کلاسیک،حرکت و رفتار ذرات اتمی را بهدرستی توصیف میکند؛اما نقطۀ اختلاف در این پرسش بود که آیا ماهیت تصادفی مکانیک کوانتومی محدودیتی است که بهوسیلۀ فیزیک اعمال میشود و باید در انتظار کشف نظریۀ بهتری ماند؟ در دهۀ 1970،فیزیکدان آمریکایی به نام ریچارد فاینمن رایانهای قوی را مجسم کرد که در آن از حالتهای نامعین در پردازشاطلاعات استفاده میشود.
ایدۀ اصلی که در پس رایانههای کوانتومی نهفته این است که میتوان از خواص و قوانین فیزیک کوانتوم برای ذخیرهسازی و انجام عملیات رویداده استفاده کرد.
البته امروز با مشاهدات به دست آمده از تلسکوپهای قدرتمدیمانند تلسکوپ هوایی هایل و ماهوارههایی که برای آشکارسازی اجرام دور و اندازهگیری تابش زمینۀ کیهانی به هوا پرتابشدند میتوان دریافت که درحالحاضر جهان هستی نه انبساط ثابت دارد و نه کند،بلکه انبساط آن در حال تسریع است."