گرامین چگونه گرامین شد؟ مقالة

"در آن زمان پروفسور محمدیونس،در سمت رئیس برنامه اقتصادی روستایی در دانشگاه چیتاگنگ،پروژه تحقیقاتی‌ای را آغاز کردتا امکان راه‌اندازی یک سیستم اعطای اعتبار را بررسی کرده و بر مبنای آن بتواند خدمات بانکی ویژه‌ایرا برای روستاییان بی‌بضاعت فراهم سازد. پروژه بانک گرامین(گرامین در زبان بنگلادشی به معنایروستا یا دهکده است)با اهداف زیر آغاز شد: *اعطای تسهیلات بانکی گسترده به زنان و مردان بی‌بضاعت *کاهش استثمار افراد محروم از سوی وام‌دهندگان *ایجاد فرصت‌های خود اشتغالی برای جمعیت کثیری از افراد بیکار در روستاهای بنگلادش *وارد کردن افراد محروم،به ویژه زنان خانواده‌های بسیار فقیر،به چارچوبی سازمانی که در آن بتوانندخود مشکلاتشان را درک و مدیریت کنند. رهیافت«اعتبار مبتنی بر گروه» )tiderc desab-puorg( ،که در این بانک در پیش گرفته شده است،از فشارهای درون گروهی کمک می‌گیرد تا وام‌گیرندگان را به رعایت احتیاط و دقت در امور مالی درسرمایه‌گذاری‌ها،مقید سازد و بدین ترتیب آنها را در بازپرداخت وام و کسب اعتبار مناسب،توانمند کند. وقتی یک مشتری با مشکلی مواجه شود،بانک‌های مرسوم،نگران پول خود می‌شوند و تمامتلاش‌شان را به کار می‌گیرند تا پول‌شان را مثلا با برداشت از ضمانت،زنده کنند!بانک گرامین درچنین مواردی،تلاش بیشتری می‌کند تا به وام‌گیرنده مشکل‌دار،یاری رساند،وی را دوباره سر پا سازدو مشکلات او را برطرف کند. می‌توان گفت ارزنده‌ترین دستاورد بانک در 13 اکتبر سال 2006 حاصلشده است که کمیته نوبل،جایزه صلح این سال را به سبب«تلاش برای توسعه اقتصادی و اجتماعی ازپایین»به بانک گرامین و پروفسور محمد یونس،موسس آن اهدا کرد. در بیانیه این جایزه آمده بود:«در طول سه دهه گذشته،پروفسور یونس در بانک گرامین،اعتبار خرد(مایکرو کردیت)را به یکی از مهم‌ترین ابزارهای مبارزه با فقر تبدیل کرده است."