ملخص الجهاز:
"نکته مهم دیگر در مورد اثرات تورمی قانون هدفمندی یارانهها این است که با توجه به تجربه تاریخینرخ تورم در اقتصاد ایران که تورم 15 تا 20 درصدی در آن،پدیدهای عادی بوده است،میتوان نتیجهگرفت که با وجود رسیدن نرخ تورم به 5,21 درصد در پایان سال 1390،پس از افزایش حدود 250 تا300 درصدی میانگین قیمت حاملهای انرژی،مرحله اول اجرای قانون هدفمندی یارانهها تاکنون باهزینههای تورمی نسبتا پایینی صورت پذیرفته است.
در حالی که اجرای قانون هدفمندییارانهها عامل اصلی افزایش شدید نرخ تورم فصلی در زمستان 1389 بوده است،به نظر میرسد با توجه بهتحولات اقتصاد ایران،عامل اصلی جهش قیمتها در فصل زمستان 1390،تشدید تحریمهای اقتصادیو در نتیجه آن،جهش نرخ ارز در بازار آزاد و ناکامی سیاست ارزی در حفظ ثبات نرخ ارز بوده است.
چشمانداز نرخ تورم در سال 1391 اگرچه به توجه به حفظ نرخ رشد نقدینگی در سطح 25 درصد در سال 1389 در سایه اعمال سیاستپولی محتاطانه از سوی بانک مرکزی،اقتصاد ایران میتوانست شاهد مهار نرخ تورم در سطوحی پایینتراز 15 درصد باشد،اما مجموعه عواملی از جمله اعمال سیاست هدفمندی یارانهها از سوی دولت،تشدیدتحریمهای اقتصادی و ناکامی سیاست ارزی بانک مرکزی در مهار نرخ ارز و نیز اعمال سیاست اعتباریدر راستای کاهش نرخ سود بانکی هر یک به نوبه خود موجب شد تا اثرات تورمی کوتاهمدتی بر اقتصادایران در سال 1390 تحمیل شود.
به این ترتیب نرخ تورم در نیمه اول سال 1390عمدتا تحت تاثیرات اثرات تورمی افزایش شدید قیمت انرژی به واسطه اجرای قانون هدفمندی یارانهها و درنیمه دوم سال عمدتا تحت تاثیر اثرات تورمی جهش نرخ ارز،طی یک روند صعودی به فراتر از 20 درصدافزایش یافت و در پایان سال رقم 5,21 درصد را ثبت کرد."