خلاصة:
تعدد گروههای قومی در جوامع معاصر کنونی، به‌علت تفاوتهای ماهیتی با نظام حاکم منشأ بالقوه‌ای برای تضعیف وفاق و تهدیدی برای انسجام اجتماعی است. ایران هم به‌دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی و ماهیت نظام سیاسی در طول حیات خود با جنبش‌ها یا تحرکات قومی یا به نوعی با ایدئولوژی جغرافیای قوم‌گرایانه مواجه بوده است. این گرایش‌ها در ایران مورد توجه قدرت‌های خارجی و ابزار فشار برحکومت مرکزی می‌باشد. وجود فرضیه متفاوت و به تبع آن تضعیف امنیت ملی، به فرضیه تعمیم پذیر در تحلیل مناسبات اقلیتهای قومی و دینی با حاکمیت سیاسی مبدل شده است. با توجه به اینکه علت وجودی ایران قومیتها هستند و هرگونه تاثیرگذاری یا تاثیرپذیری بر آنها بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران موثر، در این مقاله سعی شده زمینه‌های شکل‌گیری تنوع قومی، بستر مداخلات و پیشینه تهدیدات قومیتی مورد بررسی قرار گیرد و نیز آسیب‌پذیری آنها و نقش قانون اساسی در ایجاد انسجام ملی و سپس آثار و سیاستها و پیامدهای منفی و بحران هویت قومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
ملخص الجهاز:
"با توجه به اینکه علت وجودی ایران قومیتها هستند و هرگونه تاثیرگذاری یا تاثیرپذیری بر آنها بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران موثر، در این مقاله سعی شده زمینه‌های شکل‌گیری تنوع قومی، بستر مداخلات و پیشینه تهدیدات قومیتی مورد بررسی قرار گیرد و نیز آسیب‌پذیری آنها و نقش قانون اساسی در ایجاد انسجام ملی و سپس آثار و سیاستها و پیامدهای منفی و بحران هویت قومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
ویژگیهای مورد اشاره در گروههای قومی به لحاظ تاریخی، پس از انقلاب مشروطیت در شرایط شکل‌گیری دولت مدرن در ایران در سالهای 1300 به بعد در سالهای پایانی جنگ جهانی دوم 24 - 1320 و نیز پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 مشخصا پس از تحول بزرگ سیاسی سرباز کرده و بصورت یک بحران پیچیده و گسترده سیاسی خود را به نمایش گذاشته است.
ب) خطوط قرمز اقلیتهای قومی در قانون اساسی در کنار حقوق و آزادی‌ها مطرح در قانون اساسی به منظور تامین امنیت ملی و جلوگیری از دخالت بیگانگان و سوء استفاده از پدیده قومیتها در جمهوری اسلامی ایران، قانون اساسی چهار اصل ذیل را پیش بینی نموده است که اقوام نیز در میثاق قانون اساسی خود را ملزم به رعایت آنها نموده‌اند."
(
, 
, 
)
