عقلانیت و استدلال: گفتگو میان نسل ها و زنان و مردان مقالة

این مقاله کوششی است برای نقد عام گرایی در مبانی معرفت شناختی علوم اجتماعی و کاربرد مفهوم عقلانیت در دوران مدرنیته، به گونه‌ای که این نقد به بازسازی این مبانی در فرآیند فهم استدلال و تولید دانش توسط نسل‌ها، جنسیت ها و ... کمک کند. کاربرد مفهوم عقلانیت به معنای پوزیتیویستی و عام گرایانه‌اش موجب نادیده انگاشتن خصلت‌های عقلانی و منحصر به فرد گروههای اجتماعی متفاوت بویژه زنان شده است و همین غفلت امروز به بن بستهای علم اجتماعی دامن زده است. تغییر معنای عام گرایانه عقلانیت و جایگزینی آن با مفهومی که تکثرگرایی را محور قرار می‌دهد ، این امکان را فراهم می‌کند که تلاش‌های پست مدرنیست‌ها در متکثر دانستن فهم نسلها و زنان و مردان تلاشی مشروع قلمداد شود.