ملخص الجهاز:
"گرچه یک واحد تولیدی یا بازرگانیممکن است در بدو تاسیس شمار معدودی سهامدار یا مالک داشته باشد،لیکن با بازتر شدنافقهای توسعه نیاز به گسترش مالکیت و تامین سرمایه بیشتر خواهد بود و در صورت فراهم بودنشرایط،بورس میتواند نقش مثبتی در این زمینه داشته باشد تا از طریق فروش سهام واحدهابه مردم سرمایههای مالی مورد نیاز جمعآوری شود.
بعلاوه برقراری معافیتهای مالیاتی برای شرکتهای پذیرفتهشده در بورس و تاسیس دوشرکت سرمایهگذاری ملی و سازمان مالی گسترش مالکیت واحدهای تولیدی عرضه سهام در بورسو انتقال آن به مردم را تسهیل نمودند بطوریکه حجم معاملات بورس در سال 1356 به رقمیحدود 44/4 میلیارد ریال رسید.
در مجموع طی فعالیت یازده ساله بورس اوراق بهادار تهران در دوران قبل از پیروزیانقلاب اسلامی،باوجود قوانینومقرراتی مانند قانون گسترش مالکیت واحدهای تولیدی ووجود معافیتهای مالیاتی برای شرکتهای پذیرفتهشده در بورس،نقش سازمان مزبور در تجهیزپساندازهای خصوصی و سوق دادن آن در مسیر سرمایهگذاریهای صنعتی و تولیدی به دلایلذیل محدود ماند: الف-شرکتها و موسسات بزرگ به سهولت به اعتبارات بانکی دسترسی داشتند و این امر آنانرا از مراجعه به بورس اوراق بهادار بینیاز میساخت.
موفقیت بورساوراق بهادار در ایفای نقش خود در زمینه سوق دادن پساندازها و سرمایههای بخش خصوصیبهسوی فعالیتهای بزرگ تولیدی به عوامل عمده و متعددی منوط است که مهمترین آنها عبارتنداز:رفع تدریجی موانع ساختاری،شناخت صحیح مکانیزم بورس،جلب اطمینان و اعتماد دارندگانپسانداز و سرمایه،تعیین تکلیف سهامداران جزءدر شرکتهای ملی شده،اعاده اعتماد عمومیبه سرمایهگذاری در سهام و سرانجام ایجاد انگیزه قوی برای سرمایهگذاری در شرکتهای تولیدیپذیرفته شده در بورس در مقایسه با سرمایهگذاریهای غیر تولیدی اما سودآورتر که در خارج ازبورس صورت میگیرد."