ملخص الجهاز:
"تأثیر دو شیوۀ تمرینی تداومی و تناوبیمنتخب برحاصل ضرب دوگانۀ استراحتی،فعالیت ورزشی،و بازیافت بیماران قلبیپس از جراحی بایپس عروق کرونر )GBAC( تاریخ دریافت:89/10/13 تاریخ تصویب:90/11/27 *علی اصغر فلاحی:دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تهران{o*o} **دکتر عباسعلی گائینی:استاد دانشگاه تهران ***دکتر محمد رضا کردی:دانشیار دانشگاه تهران ****دکتر مصطفی نجاتیان چکیده: {IBمقدمه:حاصل ضرب:دوگانه )PPR( شاخص غیر مستقیم و کاربردی برای بررسی میزان اکسیژن مصرفی قلب استکه در برآورد مرگ و بروز بیماری عروق کرونری و ایسکمی قلبی اهمیت بالینی شناختی و قابلیت پیشبینی بالاییدارد.
ازاین رو،هدف از انجام این پژوهش عبارت است از بررسی تأثیر دو شیوۀ تمرینی هوازی تداومی و تناوبی منتخببر PPR هنگام فعالیت ورزشی و در دورۀ بازیافت پس از آزمون ورزشی در بیماران قلبی پس از جراحی بایپسعروق کرونر )GBAC( .
برای مثال،با ضرب بیشینۀ ضربان قلب150 ضربه در دقیقه(با شاخص درک فشار 15)در فشار خون سیستولی 240 میلیمتر جیوه، PPR 36000 به دست میآید که فعالیت ورزشی بیشینه و بیشینۀ تلاشی بیخطر است و در بیماران قلبی هنگامبازتوانی با ورزشهای استقامتی و قدرتی قابل تحملاستفاده میشود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)(به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتیجهگیری از مهمترین یافتههای این پژوهش این بود کهبرنامههای تمرینی هوازی تداومی و تناوبی پرشدتبر PPR استراحتی و بیشینۀ بیماران TSOP GBAC در مقایسه با تغییرات درونگروهی گروهکنترل در حالت استراحتی و فعالیت ورزشی تأثیرفزاینده و معناداری دارد.
همچنین،در جلسات بازتوانی وتمرین ورزشی نیز با توجه به وضعیت بیماران اجازهداده نمیشود که هیچگاه PPR به بیشینۀ میزان مجازبرسد و در صورت بالا بودن فشار خون از محدودۀ14 میلیمتر جیوه و ضربان قلب بیشینه حدود 170ضربه در دقیقه،قبل از آنکه فرد به این سطح برسد،فعالیت ورزشی قطع میشود."