افسانه بیمرگی - مجلة نگین افتتاحية

"گویا از قدیم‌تریناز منه و حتی در عصر افسانه و اساطیر نیز سرزمینیونان زادگاه نسل خجسته‌ای بوده است از تیرهو تبار همین پاناگولیس(متهم به توطئه علیهرژیم کنونی یونان)که تا لحظه طبع و نشر اینسطور چشم براه جلاد است و در هر نفسش نجوائیاست و زمزمه‌ای به پیشواز مرگ-از زبانشاعر خودمان که: {Sمرگ اگر مرد است گو نزد من آی#تا در آغوشش بگیرم تنگ‌تنگ#من ز او جائی ستانم جاودان#او زمن دلقی ستاند رنگ‌رنگS}ما صورت مسخ شده این‌جاودانگی را درافسانه گلوکوس می‌یابیم که وقتی با ناباوری ودم‌سردی و بی‌تفاوتی مردم روبرو شد برای اثباتپایندگی و عمر نامتنا؟؟؟خویش،خود را بدریاافکند،و از آن پس بود که او یکی از خدایاندریائی شد و دولت جاوید یافت. اینجا سخناز فکر و اندیشه است،و کار و کوشش خلاقه برایبهزیستی و بهروزی عروج و اعتلاء روحی ومعنوی انسان،و آدمی که به این مقام معلا رسیدو پیوند خود را از زندگی مبتذل روز و حرکتصوری و علائق زمینی گسست آنچه بر پیکر وهیولای وجود خویش پوشانده همان دلق رنگ‌رنگاست."