"افکار عمومی از آنجا که تمام افراد وقت مطالعه کافیندارند هم‌سطحی و هم‌عمقی قضاوت می‌کند ولی بطور کلی در مقابلنفوذ خبرهای دیگر پایدارتر از عقاید فردی است و تا حدودی نسبتبه جریان فکری که دارد مقاومت بخرج میدهد مگر آنکه بطورکلیتغییر جهت دهد.
شخصیتها بمحض اینکه از دست بروند ارزش پیدا می‌کنندو عموما در مورد هر مرد بزرگی که از بین میرود اعتقاد بر ایناست که دیگر چون او بوجود نخواهد آمد و شاید این صحیح باشد کهتصویری که از مردان بزرگ داریم بمراتب هم بزرگتر از خودشاناست و هم بزرگتر از خودمان و همین مسئله در مورد بقیه نکات همصادق است.
چرا همیشه افکار عمومی به گذشته‌ها علاقه دارد؟شایدبدلیل اینکه همواره نخبه‌های گذشته در خاطر میماند و بقیه از ذهنزدوده میشود و شاید بدلیل اینکه انسان برای گریز از مشکلات به تسلیاحتیاج دارد و حتی به تأسف«چه روزگاری بود..."
(
, 
, 
)
