خلاصة:
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه وضعیت مقاله های علمی ایرانی نمایه شده در نمایه استنادی علوم ایران و وبگاه موسسه اطلاعات علمی با تاکید بر میزان خود استنادی آن ها در فاصله سال-های 2005-2009 بود. تعیین توزیع موضوعی مقاله ها، میزان خوداستنادی آن ها، تفاوت میانگین خوداستنادی آن ها، چگونگی همکاری علمی نویسندگان در مقاله ها، و تعیین توزیع وابستگی سازمانی در مقاله های دو پایگاه از جمله هدف های فرعی این پژوهش بود. روش: روش انجام پژوهش کتابسنجی و جامعه آماری شامل 1089 مقاله دارای استناد نمایه استنادی علوم ایران در فاصله زمانی سال های 1384 تا 1388، به همراه 27729 مقاله دارای استناد نمایه شده در پایگاه وب آوساینس در طول سال های 2005 تا 2009 بود. واحدهای نمونه به روش نمونه گیری تصادفی منظم گزینش شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان همکاری نویسندگان، میزان استناد، و خوداستنادی مقاله های ایرانی نمایه شده در وب آوساینس بسیار بیش تر از مقاله های نمایه استنادی علوم ایران بود. بین میزان استناد و تعداد نویسنده در هر یک از دو پایگاه ها مورد بررسی رابطه معناداری وجود نداشت. هم چنین بررسی حوزه های موضوعی در دو پایگاه نشان داد سهم حوزه موضوعی علوم انسانی و اجتماعی در نمایه استنادی علوم ایران و حوزه علوم پایه در وب آوساینس بیش از سایر موضوعات بود.
ملخص الجهاز:
مقایسه وضعیت مقاله های علمی ایرانی نمایه شده در نمایه استنادی علوم ایران و وب آوساینس با تأکید بر میزان خوداستنادی آن ها محسن نوکاریزی (نویسنده مسئول ) دانشیار گروه کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه بیرجند nowkarzi@yahoo.
حـال سـؤالی کـه مطرح می شود این است که وضعیت مقالـه هـا در داخـل ایـران بـه لحـاظ میـزان استفاده ، میزان استناد، میزان خوداستنادی و میـزان همکـاری نویسـندگان چگونـه است و چه تفاوتی با نمونه های چاپ شده در مجله های خارجی دارد؟ در پاسـخ به این سؤال در پژوهش حاضر تلاش می شود وضعیت مقاله هـای علمـی ایرانـی نمایه شده در نمایه استنادی علوم ایران و پایگاه وب آوساینس با تأکید بـر میـزان خوداستنادی آن ها بررسی شود.
هدف اصلی پژوهش مقایسه وضعیت مقاله های علمی ایرانی نمایه شده در نمایه استنادی علوم ایران و پایگاه وب آوساینس با تأکید بر میزان خوداستنادی آن ها بود.
از سویی دیگر، با توجه به اهتمام بیش تر به تولید علم در ایران در سال های اخیر و ظهور نشریات علمی -پژوهشی گوناگون و سرمایه گذاری چشمگیر در این زمینه و ایجاد نمایه استنادی علوم ایران ، و به منظور اطلاع از اثربخشی این فعالیت ها به نظر می رسد انجام چنین مقایسه هایی برای تعیین گستره میزان استنادبه مقاله های این دو نمایه نامه بسیار مفید باشد.
نتایج حاصل از بررسی این فرضیه نشان داد که میانگین میزان همکاری نویسندگان مقاله های ایرانی وب آوساینس (٣/٥٧) بیش تر از میانگین میزان همکاری نویسندگان مقاله های نمایه استنادی علوم ایران (٢/٧٠) بود و تفاوت معنی داری بین این میانگین ها وجود داشت .