خلاصة:
هدف: این پژوهش با هدف مقایسهی سوگیری توجه نسبت به محرکهای وسوسهانگیز مربوط به مواد افیونی در بین گروه کنترل، ترک کرده و وابسته به مواد انجام شد. طول مدت مصرف و ترک نیز مورد توجه قرار گرفت. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسهای است. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش عبارت بود از کلیه افراد وابسته به مواد که به نوعی به ادارات بهزیستی، کلینیکهای ترک اعتیاد سرپایی، مراکز تولد دوباره و انجمن معتادان گمنام استان آذربایجان شرقی مراجعه میکردند. در این تحقیق پنج گروه شرکت کننده، شامل افراد وابسته به مواد افیونی (که به دو گروه دارای مصرف طولانی و افراد دارای مصرف کوتاه تقسیم میشدند)، افراد ترک کرده (که به دو گروه دارای ترک طولانی و افراد دارای ترک کوتاه بودند) وگروه گواه میشد. در مجموع، در این تحقیق 103 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. گروههای نمونه از نظر سن، سواد، و جنس مشابه بودند. برای سنجش سوگیری توجه نسبت به محرکهای وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی، از آزمون بازشناسی کلمات استفاده شد که در این آزمون سه خرده آزمون اصلی و یک آزمون بازشناسی وجود داشت. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که در سوگیری توجه نسبت به محرکهای مواد افیونی در گروه گواه و مصرف کنندههای خفیف و شدید و همچنین افراد ترک کرده با فاصله زمانی کوتاه مدت تفاوت وجود داشت. همچنین، گروه کنترل دارای وسوسه و سوگیری توجه کمتری نسبت به گروههای دیگر بودند. در نهایت، افرادی که دارای مصرف خفیف هستند در مقایسه با گروه کنترل احساس تهدید بیشتری میکردند. نتیجهگیری: یافتههای این تحقیق تلویحات کاربردی دارند و میتواند مورد توجه متخصصان در امر درمان اعتیاد قرار گیرد
Aim: The purpose of this study was to compare the attention bias about tempting incentives related to opium materials in treated، addicted and normal people. Duration of consumption and treating were also considered.
Method: In this causal-comparative study population was all addicted people who were referred to the rehabilitation offices، addiction treatment clinic، rebirthing centers and Narcotics Anonymous of East Azerbaijan. This study consisted of five groups of men، including addicted to opium materials which are divided into two groups namely: long consumption period and people with short consumption period، also، treated people including long term treated and short term treated، and a normal control group. Altogether، 103 selected people were studied. Sample groups were similar in terms of age، education، and sex. For measuring attention bias towards tempting stimuli related opiates، a words recognition test was used. This test included three subtests and one recognition test. The recognition scores for the three categories of words were measured.
Results: The findings indicated that there was a difference in attention against opium material incentives between control group and the mild and severe consumers groups. Also there were significant differences between treated people with the short time distance and control group، and control group had less temptation and biases in comparison to the other groups. Finally، those who have mild consumption are threatened more in comparison with the control group.
Conclusion: The findings have applied implications.
ملخص الجهاز:
"یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که در سوگیری توجه نسبت به محرکهای مواد افیونی در گروه گواه و مصرف کنندههای خفیف و شدید و همچنین افراد ترک کرده با فاصله زمانی کوتاه مدت تفاوت وجود داشت.
این پژوهش با هدف مقایسه سوگیری توجه نسبت به محرکهای وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی در بین گروه کنترل (افراد بهنجار)، ترک کرده و وابسته به مواد انجام شده است.
ابزار در پژوهش حاضر، برای سنجش سوگیری توجه نسبت به محرکهای وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی، از بازشناسی کلمات استفاده شد که در این آزمون سه خرده آزمون اصلی و یک آزمون بازشناسی وجود داشت.
نتایج این آزمون تعقیبی در نمرات بازشناسی کلمات مواد افیونی نشان داد که بین گروه گواه و دو گروه دارای مصرف شدید و مصرف خفیف و همچنین ترک کنندگان کوتاه مدت تفاوت معناداری وجود دارد.
بحث و نتیجهگیری نتایج پژوهش نشان داد که بین سوگیری توجه نسبت به محرکهای مواد افیونی در گروه کنترل با مصرفکنندههای خفیف، شدید و همچنین افراد ترک کرده با فاصله زمانی کوتاه مدت تفاوت وجود دارد و گروه کنترل دارای وسوسه و سوگیری توجه کمتری نسبت به گروههای دیگر است.
در این پژوهش کلمات مربوط به تهدیدهای اجتماعی هم بااین فرض مورد آزمون قرارگرفتند که آیا ارتباطی بین اختلال وابستگی به مواد مخدر و تهدیدهای اجتماعی میتواند وجود داشته باشد یا نه؟ از این یافته نیز استنباط میشود که افرادی که دارای مصرف خفیف هستند در مقایسه با گروه کنترل احساس تهدید بیشتری میکنند."