ملخص الجهاز:
"هابل این پیشنهاد جسورانه را ارائه کرد که انتقال به سرخ مشاهده شده ثابت میکند که کهکشانها در حال دورشدن از ما هستند، یعنی اینکه جهان در حال انبساط است،هانطور که معادلات اولیه آینشتاین پیشبینی میکردند.
در چنین وضعیتی سه حالت زیر امکانپذیر است: عالم باز:در این حالت،انحنای منفی هنگامی به وجود میآید که تراکم ماده/انرژی کمتر از مقدار بحرانی حدود سه اتم هیدروژن در هرمترمکعب باشد.
بنابراین ماده کافی برای توقف انبساط وجود دارد و باعث میشود که کیهان دچار رمبشی(فروریختنی)دوباره همراه با انفجار درونی عظیمی- موسوم به فروریزش بزرگ(بیگ کرانچ)-شود.
نظریۀ مهبانگ موفقیتها: توصیف انبساط جهان پیشبینی وجود تابش زمینۀ کیهانی فراوانی عناصر سبک مشکلات: مشکل افق کیهانی:چرا تابش زمینه کیهانی اینچنین یکنواخت است؟ مشکل چگونگی تشکیل ساختارها:چرا کهکشانها در پهنهای وسیع توزیع شدهاند؟ مشکل فضای مسطح:چرا فضا زمان این گونه مسطح است؟ شکل تکقطبیها:چرا تکقطبی وجود ندارد؟ مشکل آفرینش:چگونه چیزی میتواند ظاهرا از هیچ به وجود بیاید؟ (به تصویر صفحه مراجعه شود) مدل تورمی این نظریه تغییر و تعدیلی از نظریۀ استاندارد مهبانگ است.
در نتیجه عالم به وسیله عامل بزرگ و عظیمی منبسط شده است، که در این صورت در واقع در هرفضای نسبتا کوچک کیهان، برای مثال سراسر کیهان قابل مشاهده،مسطح به نظر میرسد، درست مانند قطعه کوچکی از سطح خمیده زمین که مسطح به نظر میرسد.
1 تا 5 میلیارد سال:دما چند کلوین نوسانات(امواج)چگالی در توزیع ماده به وسیله نوسانات کوانتومی اولیه در انرژی خلأ رخ میدهند که بذرهای اولیه کهکشانها را شکل میدهد و در سطح عظیمی تارمانند تشکیل میشود."