خلاصة:
در آمار فضایی، پیشگویی مقدار نامعلوم یک میدان تصادفی در موقعیت و زمانی مشخص بر اساس مشاهدات، توسط پیشگوی کریگیدنی به عنوان بهترین پیشگوی خطی نااریب صورت می پذیرد. گاهی در بعضی مسائل کاربردی در هر موقعیت فضایی- زمانی، علاوه بر متغیر مورد بررسی، متغیرهای کمکی دیگری نیز در اختیارند که به کارگیری آن ها می تواند دقت پیشگو را بهبود بخشد. در این مقاله برای استفاده از این گونه اطلاعات در تحلیل داده های فضایی- زمانی، با استفاده از ایده ی کریگیدن فضایی- زمانی عام، روش کریگیدن فضایی- زمانی با روند برونی معرفی شده است. سپس ضمن نمایش نحوه ی به کارگیری آن در یک مثال کاربردی، تاثیر آن در افزایش دقت پیشگویی فضایی- زمانی مورد بررسی قرار گرفته است.