خلاصة:
یکی از روشهای جلوگیری از تقلبات مدیریت و افزایش کیفیت اطلاعات مالی، رعایت خصوصیات کیفی اطلاعات مالی، ازجمله خصوصیت محافظه کاری می باشد. اتخاذ رویکرد محافظه کارانه از یک سو با افزایش کیفیت اطلاعات مالی، ریسک اطلاعاتی و در پی آن هزینه سرمایه سهام واحد تجاری را کاهش می دهد، ولی از سوی دیگر با ارائه تصویری نامناسب از وضعیت واحد تجاری، ریسک عدم برگشت اصل و سود سرمایه و در نتیجه هزینه سرمایه سهام واحد تجاری را افزایش میدهد. در پاسخ به این سوال که محافظه کاری در نهایت منجر به افزایش هزینه سرمایه میشود یا کاهش آن و یا تاثیری بر آن ندارد، در این پژوهش اثر انواع محافظه کاری (مشروط و نامشروط) بر روی هزینه سرمایه بررسی شده است. برای این منظور از اطلاعات شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1382 لغایت 1389 استفاده شده است. جهت ارزیابی ارتباط بین محافظه کاری مشروط و غیر مشروط با هزینه سرمایه، به ترتیب از مدل باسو (Basu، 1997) و معیار نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری بیور و رایان (Beaver and Ryan، 2005) استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که ارتباط بین محافظه کاری مشروط و هزینه سرمایه شرکت، معکوس و معنادار است. به عبارت دیگر، در صورتی که اخبار و علائم بد بیشتر و به موقع تر از اخبار خوب در سود حسابداری منعکس شوند، هزینه سرمایه شرکت افزایش پیدا می کند، اما هیچ ارتباط مشخص و معناداری بین محافظه کاری غیر مشروط و هزینه سرمایه شرکت مشاهده نشد.