خلاصة:
چکیده: اسپرین مچ پا از شایع ترین آسیب های حاد ورزشی است که به علت آسیب به گیرنده های حس عمقی و کاهش تعادل، خطر بازگشت مجدد آن زیاد است. با توجه به اثبات تأثیر ریتم های روزانه بر اجرای ورزشی، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر زمان های روز بر بازتوانی اسپرین مچ پاست. 16 نفر از ورزشکاران غیرحرفه ای مبتلا به اسپرین یک جانبۀ مچ پا (سن: 7/2 ± 2/24 سال، وزن: 1/3 ± 1/71 کیلوگرم، قد:40/3 ±2/177 سانتی متر) در این تحقیق شرکت و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینی صبح (8 -10) و عصر (18- 20)، یک دوره فیزیوتراپی را به مدت 12 جلسه سپری کردند. بعد از اطمینان از راه رفتن بدون درد، در همان زمان ها به مدت چهار هفته از آزمون تعادلی ستاره به عنوان برنامۀ بازتوانی استفاده شد که به عنوان برنامۀ بازتوانی در درمان اسپرین مچ پا گزارش شده است. برای ارزیابی میزان تأثیر برنامۀ بازتوانی از آزمون تعادلی ایستادن روی یک پا استفاده و میزان آسیب مجدد بعد از یک سال ثبت شد. از آزمون تی مستقل و وابسته برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بعد از دورۀ بازتوانی، میانگین نتایج آزمون تعادلی ایستادن روی یک پا در گروه عصر به طور معنی داری بهتر از گروه صبح بوده است (03/0=P و 65/2=t). بعد از یک سال، دو نفر از گروه صبح و یک نفر از گروه عصر مجددا به اسپرین مچ پا مبتلا شدند که تفاوت معنی دار نبود. با توجه به مثبت بودن تأثیر زمان بر کسب تعادل ایستا، این تحقیق می تواند پایه ای برای تحقیقات گسترده تر با تعداد نمونه های بیشتر و با استفاده از دستگاه های تشخیصی بالینی پیشرفته تر باشد تا شاید بتوان با انجام بازتوانی در زمان های مناسب تر، روند بهبودی را تسریع و بازگشت مجدد آسیب را کاهش داد.
ملخص الجهاز:
"بعد از اطمینان از راه رفتن بدون درد،درهمان زمانها به مدت چهار هفته از آزمون تعادلی ستاره به عنوان برنامۀ بازتوانی استفاده شدکه به عنوان برنامۀ بازتوانی در درمان اسپرین مچ پا گزارش شده است.
با این تفاسیر،ایدهای در ذهنایجاد میشود که آیا بازتوانی اسپرین مچ پا با هردو روش برنامۀ فیزیوتراپی و میدانی تحت تأثیرریتمهای روزانه قرار میگیرد یا نه؛بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ریتمهای روزانهبر بازتوانی اسپرین مچ پا و میزان آسیب مجدد است.
بعد از دورۀ فیزیوتراپی و اطمینان از راه رفتن بدون درد از سوی آزمودنیها،ابتدا همۀآزمودنیها آزمون تعادلی ایستادن روی یک پا را انجام دادند و سپس همۀ آزمودنیها از آزمونتعادلی ستاره که در تحقیقات قبل به عنوان برنامۀ بازتوانی میدانی بسیار مؤثر در درمان اسپرینمچ پا گزارش شده بود(5).
ورزشهای نمونههای آسیب دیده (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 3 نتایج آزمون تعادلی ایستادن روی یک را پا قبل از دورۀ بازتوانی در دو گروه صبح وعصر نشان میدهد.
نتایج آزمون تعادل ایستا بعد از دورۀ بازتوانی (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج همچنین نشان دهندۀ وجود تفاوت معنیدار بین پیشآزمون و پسآزمون هردو گروهتمرینی صبح و عصر بود )50/0<P( .
در بیشتر تحقیقات قبلی از آزمون تعادلی ستاره به عنوان آزمون تعیین میزان تعادل در افرادغیر ورزشکار یا ورزشکاران با سابقۀ اسپرین مچ پا استفاده شده و تنها در یک تحقیق از آنبه عنوان برنامۀ بازتوانی این آسیب استفاده شده است(16)."