خلاصة:
مقدمه: یکی از اندیشه های جدی در علم اقتصاد این است که نابرابری در اقتصاد در بلند مدت بر اثر هم گرایی رشد اقتصادی کشورها از بین می رود. این عقیده به فرضیه هم گرایی مطلق معروف است و از طریق مدل رشد نئوکلاسیک سولو ـ سوان پیش بینی می شود. این مدل در چارچوب فروض اساسی خود پیش بینی می کند که رشد اقتصاد در کشورهای عقب مانده از کشورهای پیشرفته پیشی خواهد گرفت؛ به طوری که به مرور زمان، نابرابری درآمد بین کشورهای مختلف محو می شود. روش: یکی از پرسش های اساسی پیش روی نظریه های اقتصادی این است که آیا امکان دارد شکاف درآمدی میان کشورهای غنی و فقیر کاهش یابد؟ این پرسش درباره یکی از موضوعات بسیار قدیمی و جنجال برانگیز در اقتصاد، یعنی فرضیه هم گرایی درآمدی است. این موضوع توسط مدل های رشد اقتصادی، نظیر مدل رشد نئوکلاسیک سولو ـ سوان و همچنین قضیه برابر شدن قیمت عامل هکشر ـ اوهلین ـ ساموئلسون پیش بینی شده است. یافته ها: فرضیه هم گرایی درون کشوری فقط در کشورهای مصر و اندونزی و امریکا رد نشده است. سرعت هم گرایی کشور اندونزی بیش تر از دو کشور دیگر بوده است و از طرفی نتایج محاسبه شاخص های نابرابری تایل (شاخص های L و T ) و پراکندگی مقطعی نشان می دهد که نابرابری درآمد سرانه، طی دهه ۱۹۹۰، بین کشورهای گروه کشورهای اسلامی افزایش یافته است. همچنین در کل دوره، نوعی واگرایی سیگما بین کشورهای عضو اتفاق افتاده است. با توجه به نوع هم گرایی کشورهای این گروه به سمت امریکا، وقوع واگرایی سیگما تا حدود بسیاری مورد انتظار است. نتایج: مدل سری زمانی نشان می دهد که فقط کشورهای اندونزی و مالزی و ترکیه توانسته اند به سمت امریکا، به عنوان کشوری با تولید ناخالص سرانه بالا، هم گرا شوند؛ درحالی که سایر کشورها از آن واگرا شده اند. نتایج آزمون هم گرایی میان کشوری بین ایران و سایر کشورهای گروه مطالعه شده نیز نشان می دهد فقط بین ایران و دو کشور بنگلادش و نیجریه هم گرایی ایجاد شده است.
ملخص الجهاز:
"به منظور آزمون فرضیۀ همگرایی میان کشوری با استفاده از آزمون ریشۀ واحددیکیفولر تعمیم یافته،مدل زیر تخمین زده میشود: (به تصویر صفحه مراجعه شود)در رابطۀ 4،؟؟؟اختلاف بین لگاریتم محصول سرانۀ دوکشور،؟؟؟عرض از مبدأء، T روند زمانی است و؟؟؟برای رفع خودهمبستگی وارد مدل میشود.
مطالعات خارج از کشور:از میان مطالعاتی که در خارج از کشور در این زمینه انجامشده است،میتوان به این نمونهها اشاره کرد: -دوریک و نگوین{o1o}(1989)فرضیۀ همگرایی را در کشورهای عضو DCEO بررسی کرده ونشان دادند که درآمد سرانۀ این گروه از کشورها،در دورۀ بعد از جنگ دوم،بهطورمعنیداری همگرا شده است.
{o(1)- gniQ o} {o(2)- nameerF o} {o(3)- tnemPoleveD dna noitarePooC cimonocE rof noitazinagrO o} -هیجین و همکاران(2003){o1o}همگرایی در درآمد سرانه را بین بیش از 3 هزار استانامریکا برای دورۀ 1970 تا 1998 بررسی کرده است.
نتایج آزمون همگرایی درونکشوری (به تصویر صفحه مراجعه شود)به منظور آزمون همگرایی میانکشوری بین ایران و سایر اعضای گروه دیهشت،ابتداسریهای زمانی اختلاف PDG سرانۀ واقعی کشورهای گروه دیهشت را با ایران،بهعنوان کشور رهبر،محاسبه کرده و مدل 4 را برای سه حالت آزمون دیکیفولر تعمیم یافتهتخمین زدهایم.
نتایج آزمون ریشۀ واحد دیکیفولر تعمیم یافته برای سریهای زمانی اختلاف تولید ناخالص سرانۀواقعی هریک از کشورهای گروه کشورهای اسلامی از امریکا (به تصویر صفحه مراجعه شود)براساس نتایج جدول 3،در آزمون ریشۀ واحد در حالت بدون عرض از مبدأ و بدونروند زمانی،فقط برای کشور مالزی میتوان فرضیۀ وجود ریشۀ واحد را رد کرد.
نتایج محاسبه شاخصهای پراکندگی (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث در این تحقیق سعی کردهایم فرضیۀ همگرایی درآمد سرانه را بین کشورهای گروهکشورهای اسلامی بررسی کنیم."