کدامین راه؟ کدامین پاسخ؟ (حکایتی از یک مشکل تربیتی) الأدب والفن

"ایشان هم با کلی اکراه‌ و امتنان رضایت می‌دهد و در حالیکه‌ از پشت عینک ذره‌بینی نگاه تیزی به‌ کلاس می‌اندازد می‌گوید: «اینبار فقط به خاطر گل روی‌ آقای تقی‌پور صرفنظر می‌کنم. خوب بخاطر دارم اوایل سال بود که با بیانی دوستانه این نکته را به‌ ایشان تذکر دادم که«تنبیه»ضمن‌ آنکه حربه خوبی است در امر تعلیم و تربیت،اما اگر بی‌جا و بی‌رویه بکار گرفته شود نه تنها دیگر سازنده نیست‌ بلکه مخرب هم می‌تواند باشد. به‌ این بچه‌ها اگر کمی روی خوش نشان‌ بدهیم،روی کول آدم هم سوار می‌شوند!باور کنید اینکه عرض‌ می‌کنم تجربه هفده سال تدریس بنده‌ است. بعد آقای عمادلو آهی کشید و گفت:«شما الان جوانید،انرژی‌ مازاد دارید ممکنه مدتی تحمل داشته‌ باشید اما بعدش چی؟ ایشان به حرفهایش ادامه می‌داد و با شوری خاص از تجربیات چندین‌ ساله‌اش در این باره حرف می‌زد اما من ذهنم در جای دیگر مشغول بود به‌ این فکر می‌کردم که چگونه می‌توانم‌ نقصهای روشی را که سالها با آن انس‌ پیدا کرده است برایش روشن کنم."