شعر و ادب - مجلة تربیت الأدب والفن

"برخیز و باز به سوی تخته برو بر روی کلمه‌ استقامت که معلم نگاشته بود و عبارت‌ لبیک که تو نوشته بودی با دست خون‌آلودت‌ مهر عزت بزن. زیر پایت را بدقت نگاه کن، آری قلم، این قلم خواهرت معصومه است‌ آن را بردار و ببوس و در دیدگان خویش‌ بگذار. ببین همکلاسیهای خود را می‌شناسی؟ آن که گوشه سمت راست کلاس افتاده و سرش زیر تیرآهن‌های خمیده و سخت له‌ شده است طیبه است،دختر همسایه. عروسکش را می‌بینی؟ یادت هست امروز سر صف به تو گفته بود: «از مدرسه که رفتیم بریویم خانه ما عروسک‌بازی» با گوشه چارقدت خاکهای چهره‌اش را پاک کن، و بگو:ملیحه؛ ملیحه،این عروسک توست،برخیز،تا به خانه‌ برویم، ولی خود می‌دانی که او دیگر برنخواهد خاست. قدمی به جلو بردار و قاب عکس امام را که‌ بالای تخته نصب شده بود از زمین بردار، عکس امام را نیز ببوس و بر فراز کلمه‌ استقامت نصب کن."