ملخص الجهاز:
"منتقدان مفهوم سنتی استدلال میکنند که تهدیدات امنیتی کنونی قبل از اینکه از دولتهای رقیب نشأت گیرد،یا ریشه غیردولتی دارند(داخلی یا بین المللی)و یا از یک منظر دیگر میتوان گفت که دولت خود برای شهروندانش یک تهدید به شمار میآید.
توسعهی مفهوم امنیت تمایز میان متغیرهای مستقل و وابسته به ما اجازه میدهد که مفهوم امنیت را بیشتر بسط دهیم چنانکه پیشتر نیز گفته شد یک دولت تحت شرایط زیر امنیت دارد: 1-در صورت وجود خطر و تهدید علیه ارزشها،دولت در صورتی در برابر تهدیدات ایمن است که از توانمندیهای لازم در دفاع از ارزشهای خود با هزینهی معقول برخوردار باشد.
یکی از مسائل مفهومی و سیاسی مهم در اینجا مربوط به توازن(بدهدستان)میان بازدارندگی و دفاع است:آیا عدم استفاده از سیستم دفاع ضدموشکی مثل آرو{P1P}امنیت اسراییل را تقویت و یا آن را تضعیف میکند؟واقعگرایان دفاعی که بیشتر بر بازدارندگی تأکید میکنند، معتقدند که اقدامات دفاعی که دولت را در مقابل حملات کمتر آسیبپذیر میکند و آنها را برای پیشدستی تواناتر میسازد،موجب افزایش دغدغه امنیتی دشمنان شد و به یک نوع مسابقهی تسلیحاتی و افزایش عدم امنیت(ناامنیتی)متقابل میانجامد؛بدینترتیب اسراییل باید از"سیستم دفاع ضدموشکی آرو"و اقدامات مربوط به آن اجتناب ورزد.
لیبرالها علیرغم تأکید همهجانبه برهدف دولت براین امر تأکید دارند که قدرت کلید امنیت است،به حدی که تجویزات مختلف آنها برای حذف و خشونت مورد توجه قرار گرفته است؛زیرا حداقل در جهان دولتهایی هستند که غیردموکراتیکاند و از لحاظ اقتصادی نیز به هم وابسته نبوده و یا عضو نهادهای بین المللی نیستند."