ملخص الجهاز:
اما ویژگی کار محمد نوری نه فقط صدای بی‌نظیر و سبک خاص او در خواندن ترانه‌هاست بلکه او عاشق ایران بود و کمتر شعری خواند که خالی از عشق او به ایران باشد؛ «ایران، ایران»، «سرزمین خورشید»، «ای دیار خوب من» و ....
در روح و جان من، می‌مانی ای وطن به زیر پا فتد آن دلی، که بهر تو نلرزد شرح این عاشقی، ننشیند در سخن که بهر عشق والای تو، همه جهان نیرزد ای ایران ایران، دور از دامان پاکت دست دگران، بد گهران!
سبزی صد چمن، سرخی خون من سپیدی طلوع سحر، به پرچم‌ات نشسته شرح این عاشقی، ننشیند در سخن بمان که تا ابد هستی‌ام، به هستی تو بسته ای ایران ایران، دور از دامان پاکت دست دگران، بد گهران!
شرح این عاشقی، ننشیند در سخن که بهر عشق والای تو، همه جهان نیرزد.
(
, 
, 
)
