تاریخ و جهان بینی علمی مقالة

جهان‌بینی‌ها بر رفتار انسانی اثر می‌گذارند، و اینکه ما چگونه رفتار می‌کنیم و بر جهان پیرامونمان تاثیر می‌گذارد. آنیمیسم و ادیان به اصطلاح بزرگ جهان‌بینی‌های بانفوذی باقی مانده‌اند؛ اما جهان‌بینی علمی ‌به نسبت مهم است، و طی قرن بیستم در معرض تغییر اساسی قرار گرفته است. کمال مطلوب دقت ریاضی و پیش‌بینی پذیری علوم فیزیکی، همان‌گونه که توسط گالیله، نیوتون، و وارثان آن‌ها بسط و گسترش یافت، در قرن بیستم دستخوش دگرگونی حیرت‌انگیزی شد؛ هنگامی‌که کیهان‌شناسی انفجار بزرگ عالم رو به گسترش و بی‌ثباتی را جایگزین ماشین جهان نیوتونی کرد. در نتیجه، به نظر می‌رسد تلاقی عظیمی ‌از علوم گرداگرد این بینش تکاملی که چگونه ابعاد جدید واقعیت از سطوح جدید پیچیدگی به وجود می‌آید، مثل اتم‌های سنگین، که در کوره‌های ستارگان ساخته شد، مولکول‌های زنده که در دریاهای ابتدایی زمین به وجود آمد، و نظام‌های نمادین که جوامع انسانی احتمالا حدود چهل هزار سال پیش ابداع کردند، در حال پدید آمدن باشد. تاریخ، قبلا یک عضو به طرز مایوس کننده‌ای کند و تنبل میان علوم، ممکن است حتی تا حدودی به الگویی برای رشته‌های دیگر تبدیل شود، چرا که تاریخ به پیچیده‌ترین سطوح واقعیت که از آن آگاهیم، به عبارت دیگر، جهان معانی مورد توافق که تعامل ما را با یکدیگر و با جهان زیستی، شیمیایی، و مادی پیرامونمان هدایت می‌کند، می‌پردازد.***

Worldviews affect human behavior, and howwe behave affects theworld around us. Animismand so-called higher religions remain influential worldviews; but the scientific worldview is comparably significant, and has undergone drastic change during the twentieth century. The physical science ideal ofmathematical precision and predictability, as elaborated by Galileo, Newton, and their heirs, underwent an amazing transformation in the twentieth century when Big Bang cosmology substituted an expanding, unstable universe for the Newtonian worldmachine. As a result, a grand convergence of the sciences seems to be emerging around an evolutionary vision of how new aspects of reality emerge locally from new levels of complexity, like the heavier atoms, forged in stellar furnaces, the livingmolecules that arose in earth's primordial seas, and the symbolic systems invented by human societies perhaps as recently as forty thousand years ago. History, once a hopelessly inexact laggard among the sciences,might even become something of amodel for other disciplines, since it dealswith themost complex levels of realitywe are aware of, that is, theworld of agreed-upon meanings that guides our interaction with one another and with the biological, chemical, andphysicalworlds around us.

"در نتیجه، به نظر می‌رسد تلاقی عظیمی ‌از علوم گرداگرد این بینش تکاملی که چگونه ابعاد جدید واقعیت از سطوح جدید پیچیدگی به وجود می‌آید، مثل اتم‌های سنگین، که در کوره‌های ستارگان ساخته شد، مولکول‌های زنده که در دریاهای ابتدایی زمین به وجود آمد، و نظام‌های نمادین که جوامع انسانی احتمالا حدود چهل هزار سال پیش ابداع کردند، در حال پدید آمدن باشد. و به وضوح، زبان‌های انسانی و نظام‌های نمادین ریاضیات هنوز نوع دیگری از تعادل متغیر و بی‌ثبات را تشکیل می‌دهند، در سراسر زمان تکامل پیدا می‌کنند همان‌طور که ارگانیسم‌های زنده تکامل یافت، و نیز ممکن است میان نزدیک شدن به ثبات و موج‌های تغییر سریع و ناگهانی مثل تعادل قطع شده‌ی زیست کره و عالم فیزیکی ـ شیمیایی در نوسان باشند. ولی آنچه میان انسان‌ها رخ می‌دهد و آنچه در آسمان‌ها رخ می‌دهد به نظر می‌رسد بخشی از یک سرگذشت عظیم و رو به تکامل با ویژگی پیدایش خود به خود و ذاتی پیچیدگی باشد که انواع جدید رفتار را در تمام سطوح نظام از ریزترین کوارک ه> و لپتون‌ه> تا کهکشان‌ها، از زنجیرهای کربنی> طولانی تا ارگانیسم‌های زنده و زیست کره، و از زیست کره تا عوالم نمادین معنا که انسان‌ها در میان آنها، به تنهایی و دسته جمعی، با تلاش مکرر برای کسب بیشتر آنچه از جهان اطرافمان می‌خواهیم و نیاز داریم زندگی و کار می‌کنند. به نحو گسترده‌تر، تاریخی که با آگاهی از جریان‌های انرژی فیزیکی ـ شیمیایی که جوامع انسانی را استمرار بخشیدند نوشته شد ـ با بررسی اینکه چگونه نیاکان مان منابع انرژی ارگانیک و غیرارگانیک را مورد استفاده قرار دادند ـ زندگی انسان بر روی زمین را بیشتر از آنچه تصور می‌کردم به‌طور مستقیم‌تری میان علوم زیستی و فیزیکی نشاند."