خلاصة:
این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی خاطره پردازی ساختارمند گروهی بر ارتقای کیفیت زندگی و شادکامی سالمندان شهرستان همدان انجام شد. طرح مطالعه از نوع پیش آزمونـپس آزمون با گروه گواه، و روش آماری آن تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر دوگانه بود. 24 سالمند (10 زن ، 14 مرد) با دامنه سنی 60 تا 82 سال (میانگین= 79/70 ، انحراف استاندارد= 83/7) به طور مساوی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. سالمندانی که در گروه آزمایشی قرار داشتند به مدت 12 جلسه هفتگی تحت خاطره پردازی ساختارمند قرار گرفتند. به منظور ثبت سیر تغییرات نمرهها از شرکتکنندگان خواسته شد تا فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربورن، 1992) و پرسشنامه افسردگیـشادکامی (مکگریل و جوزف، 1993) را در مرحله پیش آزمون، جلسه سوم، جلسه ششم، جلسه نهم، جلسه دوازدهم و یک ماه بعد از پایان مداخله تکمیل کنند. نتایج نشان دادند که خاطره پردازی ساختارمند گروهی اثر معناداری بر نمره کیفیت زندگی سالمندان نداشته است. با این حال، نمره شادکامی سالمندان را به طور معناداری افزایش داد و چنین دستاوردی در پیگیری یک ماهه حفظ شد. براساس یافتههای این پژوهش، بر ضرورت کاربرد خاطرهپردازی ساختارمند گروهی به منظور ارتقای هیجانهای مثبت در سالمندان تاکید شد.
his study was performed to examine the efficacy of structured group reminiscence on the enhancement of life quality and
happiness of the elderly in Hamedan. The study design was pretestposttest with control group. The statistical method was
variance analysis with double repeated measure analysis. Twenty four elderlies (10 females, 14 men) with age ranges of 60-82
years old (M= 70.79, SD= 7.83) were assigned equally to control and experimental groups. The experimental group received 12
weekly sessions of structured reminiscence. To record the trend of changes in scores, the participants were asked to complete the
short form of Life Quality (SF-36; Ware & Sherbourne, 1992) and Depression-Happiness (McGreal & Joseph, 1993) questionnaires
in the pretest phase, the third session, the sixth session, the ninth session, the twelfth session and one month after the intervention.
The results indicated that structured group reminiscence did not have any significant effect on life quality score of the elderly. Yet,
the score of happiness increased significantly and these achievements were remained in one-month follow up. Based on the
findings, the necessity of using structural group reminiscence for enhancing positive emotions in the elderly was emphasized.
i
ملخص الجهاز:
"Keywords: the elderly, structured group reminiscence, life quality, happiness مقدمه جهان در سایة پیشرفتهای علمی شاهد افزایش جمعیت سالمندان است.
جدول4 نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره برای بررسی اثرات کلی منبع تغییرات درجة آزادی خطا درجة آزادی فرض اندازة اثر F P اثر گروه 00/6 000/10 85/0 31/3 08/0 اثر زمان 37/304 000/50 15/0- 16/1 22/0 همانطور که در جدول 5 مشخص است این مقدار تنها برای دو زیرمقیاس کیفیت زندگی (سلامت روانی و کنشوری اجتماعی) و همچنین متغیر شادکامی معنادار است.
از سوی دیگر، متـغیر شـادکامی جدول7 تحلیل واریانس (بینگروهی) برای اثر برنامة درمانگری بر متغیرهای پژوهش متغیرها SS MS F اندازة اثر کنشوری جسمانی 01/237 02/237 44/0 03/0 محدودیت جسمانی 01/1 01/1 00/0 00/0 محدودیت هیجانی 9/267 99/267 63/0 04/0 انرژی 04/5 04/5 004/0 00/0 سلامت روان 86/2646 86/2646 52/3 19/0 کنشوری اجتماعی 60/39 60/39 06/0 00/0 درد بدنی 06/37 06/37 07/0 01/0 سلامت کلی 36/21 36/21 02/0 00/0 کیفیت زندگی (نمرة کل) 80/27 80/27 055/0 00/0 شادکامی 72/3961 72/3961 *43/10 41/0 01/0> P* تغییرپذیری معنادار و خطی در طول زمان داشته است و دو گروه در متغیر شادکامی تفاوت معناداری داشتهاند.
بهطور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد سالمندانی که به خاطرهپردازی پرداخته بودند، شادکامی بیشتری را نسبت به گروه گواه تجربه کرده بودند و این مداخله در طول زمان بهطور معناداری باعث افزایش شادکامی آنها شده بود، اما کیفیت زندگی آنها تغییر معناداری نکرده بود."