داستان ایران: یک مشت گرفتاری Literature and art

"داستان ایران‌ یک مشت گرفتاری (به تصویر صفحه مراجعه شود) *محمد جواد خردمند تلفن،حواس اتاق را جمع کرده بود توی‌ فکر محسن که زل زده بود به آن و در انتظار زنگ تلفن خمیازه می‌کشید. محسن از روی صندلی بلند شد و بطری را گذاشت‌ روی میز و گفت:«پس چرا زنگ‌ نمی‌زنه؟» روزبه گفت:«ممکنه زنگ نزنه. » روزبه گفت:«شایدم دزد باشه. » محسن گفت:«خداکنه دزد باشه. »بعد ادامه داد:«ای بابا پس من تا صبح یا باید این تلفن لعنتی‌رو نگاه کنم یا گوش به‌ زنگ در خونه باشم. » روزبه گفت:«اگه اونا باشن حتما جرمت سنگینه که می‌خوان اعصابت‌رو این‌جوری خراب کنن،وگرنه رودرواسی‌ که ندارن. » بطری روی میز کنار تلفن انتظار می‌کشید. نگاه روزبه از روی تلفن،داخل‌ بطری شد که رنگ قهوه‌ای‌اش چشمک‌ می‌زد و محسن مزه تلخش را قرقره‌ می‌کرد. محسن روبه‌روی تلفن نشسته بود و داشت از خودش دفاع می‌کرد و بطری هم سبک و سبک‌تر می‌شد."