چکیده:
ادبیات تطبیقی رشته ای نوپا در مطالعات ادبی است و در طول دو قرن عمر کوتاه خود فراز و
نشی بها و بحرا نهای فراوانی را یکی پس از دیگری پشت سر نهاده است. یافتن تعریفی واحد
و منسجم که مورد قبول همگان باشد کاری است دشوار تا سرحد ناممکن. صاح بنظران این
رشته همواره بر سر نام و ماهیت این رشته با هم بحث داشت هاند. ریشة این اختلا فنظرها را
باید در چارچو بهای نظری ادبیات تطبیقی جس توجو کرد که تعری فهایی متفاوت، و گاه
متناقض، براساس آنها شکل گرفته است. درک شتا بزدة این نظریه ها و تعریف ها، بدون تامل
و تفکر در اصول بنیادین آنها، رشتة ادبیات تطبیقی را سخت آسی بپذیر کرده است. ادبیات
تطبیقی را گاه مقایسه، گاه بررسی مشابه تهای ظاهری دو اثر ادبی در دو زبان مختلف، و گاه،
بدون در نظر گرفتن هیچ معیاری، بینارشت های پنداشت هاند. این وضعیت، همراه با شتا بزدگی
در را هاندازی گرایش ادبیات تطبیقی، این شاخه از دانش بشری را در ایران با آسی بها و بحران
جدی روب هرو ساخته است. این مقاله م یکوشد تا، ضمن تشریح زیا نبارترین آسی بها، لزوم
برنام هریزی جامع در این حوزه، از جمله تربیت نیروی انسانی متخصص و تدوین متون درسی
و فراهم آوردن منابع تحقیق را یادآوری کند.
خلاصه ماشینی:
درآمد احمد سمیعی (گیلانی )، سردبیر فرهیخته نامه فرهنگستان ، وظیفه گروه نوپای ادبیات تطبیقی فرهنگستان زبان و ادب فارسی را در سرمقاله خود (پاییز ١٣٨٧) چنین بیان می کند: گروه ادبیات تطبیقی به تازگی فعالیت خود را آغاز کرده و در مرحله کنونی شناساندن این رشته مهم و می توان گفت ناشناخته تحقیقات ادبی در کشور ما را برنامه اصلی کار خود قرار داده است .
مجله پژوهش زبان های خارجی دانشگاه تهران یکی از قدیم ترین نشریات دانشگاهی ایران است که به ادبیات تطبیقی گرایش مستمری دارد و فعالیت خود را از بهار ١٣٧٣ آغاز کرده است .
اول ، تحلیلی علمی از تاریخ تحولات ادبیات تطبیقی در دنیا و ایران ارائه کند، یعنی بگوید که این علم کی و چگونه و تحت چه شرایط اجتماعیـتاریخی به وجود آمد، ملل و فرهنگ های مختلف چگونه آن را پذیرا شدند، در طول زمان چه تحولاتی پذیرفت ، و چه نحله هایی از آن هم اکنون در محیط های دانشگاهی جهان مورد توجه است .
کاره ١ گسترش ناگهانی ادبیات تطبیقی و به تبع آن کم مایگی علمی برخی پژوهش های ادبیات تطبیقی را در فرانسه آسیب دیگری می داند و در مقدمه ای که بر کتاب ادبیات تطبیقی گی یار٢ (ترجمه فارسی ١٣٧٤) می نویسد، اشاره می کند که پس از پایان جنگ جهانی دوم تا سال ١٩٥١ ــ تاریخ انتشار کتاب گی یار ــ حدود دویست رساله دکتری در این زمینه فقط در دانشگاه سوربن نوشته شده است .
(
, 
, 
)
