چکیده:
رابطه انسان و طبیعت از آغاز خلقت تا کنون هیچوقت به اندازه امروز نگرانکننده و تهدیدآمیز نبوده است. سیر شتابنده تحوّلات تکنولوژیکی و تغییر شیوهها و الگوهای مربوط به زندگی انسانی از یک سو و تاخیر در برنامهریزیهای مربوط به کاهش اثرات منفی اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی مربوط به آن از سوی دیگر موجبات بروز یک سری نابهنجاریهای زیستمحیطی و به دنبال آن نگرانیهای شدید میان دوستداران محیطزیست و متفکران و مصلحان اجتماعی را فراهم نموده است. با توجه اهمیت دو عنصر آب و هوا در تداوم چرخه زندگی، توجه به آموزش همگانی و همهجانبه توسط نهادهای دولتی و غیردولتی، در راستای جلوگیری از افزایش آلودگی آنها، بیش از پیش ضروری بهنظر میرسد. درایران بهعنوان یک کشور درحال توسعه، در راستای دستیابی به حدی از توان تولید صنعتی از نوع بومی، بهدلیل ناهماهنگی میان فعّالان اقتصاد صنعتی و متولیان حفظ محیطزیست، و بسیاری از عوامل دیگر، وضعیت محیطزیست از شرایط مناسبی برخوردار نیست. در این مقاله سعی شده است با یک نگاه تحلیلی مبتنی بر شواهد عینی و مطالعه کتابخانهای، عوامل انسانی و طبیعی تهدید محیطزیست و تا حد امکان راهکارهای مقابله با آنها مورد توجه قرار گیرد. .
خلاصه ماشینی:
تهديد و تخريب تدريجي محيط زيست ، چه حاصل عملکرد اقتصاد سرمايه داري صنعتي مبتني بر کسب حداکثر سود باشد يا حاصل عملکرد افراد عادي جامعه در هر صورت به يک نتيجه واحد منجر مي شود و آن عبارت است از: تغيير تدريجي چهره اکولوژيکي کره زمين و به هم خوردن نظم ديرپاي اکوسيستم از طريق خشک شدن آب رودخانه ها و درياچه ها، نابودي تدريجي پوشش گياهي و جنگلي و در نهايت انقراض نسل جانوراني که در معرض خطر نابودي قرار دارند: بنابر نظر مسئولان حفاظت از محيط زيست استان لرستان از ابتداي سال جاري تاکنون بيش از ٧٠ هکتار از مراتع و جنگل هاي حفاظت شده اين استان دچار آتش سوزي شده است و خوشبختانه ميزان آتش سوزي مراتع و جنگل هاي لرستان نسبت به سال گذشته کاهش چشمگيري داشته است .
در گذشته به دليل ارتباط نزديک انسان ها با منابع توليد مايحتاج زندگي ، درک اهميت هريک از عناصر مربوط به تداوم زندگي انساني اعم از آب و زمين بر کسي پوشيده نبود ولي در عصر حاضر تغيير شرايط زندگي و گسترش شهرنشيني و قطع رابطه شهرنشينان با طبيعت و بي خبري و ناآگاهي آنان از کم وکيف نقش عناصر مذکور در تداوم و بقاي زندگي انسان ، همينطور ناتواني و ضعف نهادهاي آموزشي و وسايل ارتباط جمعي در معرفي نقش و اهميت آنها در تأمين مواد غذايي مورد نياز انسان ها و ضرورت پاسداشت از بهداشت و سلامت محيط زيست به عنوان شرط لازم براي تحقق اين مهم ، روحيه مراقبت و صيانت از محيط زيست را در برابر آلودگي هاي سهوي و عمدي انسان ها در ميان افراد نسل جديد، به حداقل ممکن کاهش داده است .