خلاصه ماشینی:
یادداشت سردبیر مجلۀ شماست!
مجلــــه به‌خاطر دارم (سال‌ها پیش) هرگاه در جلسات و نشست‌های شما حاضر می‌شدم، از جمله شکواییه‌هایتان، نبودن مجلۀ رشد آموزش تاریخ بود.
اظهار می‌داشتید که «چرا دبیران ادبیات و فیزیک و شیمی و زبان و غیره، مجلۀ ویژه دارند ولی ما نداریم.
تا اینکه شرایط فراهم شد و رشد آموزش تاریخ پا گرفت.
از همان ابتدای کار (در جلسات تحریریه) بنای کار را بر این گذاشتیم که از خودمان کمتر مطلب لحاظ کنیم تا حتی‌الامکان صفحات مجله در اختیار شما باشد.
در این سال‌ها کوشیده‌ایم، مجله از آن شما باشد، پژوهش‌های شما را منتشر کند و اخبار و گزارش‌ها و مطالب مورد نیاز شما را ارائه نماید، چرا که وظیفۀ اصلی آن نیز همین است.
انتظار این است که گهگاه از شما یادداشتی، نامه‌ای، نقدی، نظری، فریادی در باب حاصل کارمان دریافت کنیم.
اما دریغ!
دریغ از چنین بازخوردی.
حدس می‌زنید در طی این سال‌ها حدود چند نامه از شما که صاحبان اصلی رشد آموزش تاریخ هستید، دریافت کرده‌ایم؟ کمتر از انگشتان یک دست!
البته چه از طریق تلفن و موبایل و چه از طریق سایت مجله، تماس زیاد است، اما سخن همۀ تماس‌گیرندگان یک چیز است: پس مقالۀ من چه شد؟ کی چاپ می‌شود؟!
مجله، مجلۀ شماست.
قلم به دست بگیرید، کاستی‌های آن را به ما یادآوری کنید، می‌توانید دربارۀ محتوای مطالب، تصاویر، ترتیب مقالات، اغلاط چاپی و علمی، و نظایر آن نظر و پیشنهاد بدهید.
به‌ویژه می‌توانید تجربیات کلاسی و خاطرات معلمی خود را بنویسید تا منتشر کنیم.
تجربیات معلمی هر کس ویژه است و ارزشمند.
(
, 
, 
)
