تأثیر تمرینات ترکیبی و استقامتی بر برخی آدیپوکاین‌ها، هورمون رشد و نیمرخ لیپیدی در دختران دارای اضافه وزن مقاله

نویسنده: عسکری، رویا ؛ رواسی، علی اصغر ؛ گایینی، عباس علی ؛ هدایتی، مهدی ؛ حامدی نیا، محمدرضا ؛

علوم زیستی ورزشی زمستان 1393، دوره ششم - شماره 4 ، علمی-پژوهشی (وزارت علوم/ISC (‎16 صفحه - از 399 تا 414 )

کلیدواژه ها: اضافه وزن هورمون رشد تمرین ترکیبی کمرین واسپین ویسفاتین تمرین چربی نسبت دور کمر به لگن بدن

چکیده:

مطالعات جدید نشان می‌دهد واسپین، کمرین و ویسفاتین با اضافه وزن و چاقی ارتباط دارد، اما تأثیر برنامه‌های ورزشی بر آنها مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثر تمرین استقامتی و ترکیبی بر سطوح پلاسمایی آدیپوکاین‌ها، هورمون رشد و نیمرخ لیپیدی در دختران دچار اضافه وزن بود. بدین منظور 45 دانشجوی دختر داوطلب و دچار اضافه وزن (سن 46/2±20 سال؛ نمایۀ تودۀ بدن 89/0±27/29 کیلوگرم بر متر مربع؛ درصد چربی 92/3±40/39؛ نسبت دور کمر به لگن 47/0±91/0) انتخاب شدند. دوازده آزمودنی در گروه تمرین استقامتی اینتروال (4 روز در هفته، 80-60 درصد ضربان قلب بیشینه، 45- 25 دقیقه دویدن اینتروال در هر جلسه)، یازده آزمودنی در گروه تمرینات ترکیبی (2 روز تمرین استقامتی مشابه گروه اول، 2 روز تمرین مقاومتی: 7 ایستگاه 60 تا80 درصد یک تکرار بیشینه، 3 ست در هر ایستگاه، 12-8 تکرار) و ده نفر هم در گروه کنترل قرار گرفتند. نمونه‌های خون آزمودنی‌ها در حالت ناشتا قبل و بعد از دوازده هفته تمرین جمع‌آوری و به‌منظور بررسی تغییرات پلاسمایی این آدیپوکاین‌ها و سایر متغیرها استفاده شد. نتایج نشان داد سطوح ویسفاتین و واسپین در گروه تمرینات ترکیبی در مقایسه با دو گروه دیگر به‌طور معناداری کاهش یافت، اما کمرین تفاوتی را نشان نداد. همچنین نمایۀ تودۀ بدنی، وزن، درصد چربی، در گروه‌های تمرینی و نسبت محیط کمر به لگن در گروه تمرین ترکیبی کاهش یافت (050 /0P

خلاصه ماشینی:

بنابراین تحقیق حاضر به مقایسة تغییرات واسپین ، کمرین ، ویسفاتین ، هورمون رشد و نیمرخ لیپیدی متعاقب دوازده هفته تمرین استقامتی و ترکیبی پرداخت و این فرضیه را که ممکن است شیوة تمرین ترکیبی تأثیر مطلوب تری بر ترکیب بدن و تغییرات آدیپوکاین های مورد نظر و سایر شاخص های مطرح شده داشته باشد بررسی کرد تا از این طریق شاید بتوان راهکارهای مناسبی برای کنترل وزن ، ترکیب بدنی مطلوب ، بهبود نیمرخ لیپیدی ، و کارایی بهتر بافت چربی به وسیلة تمرینات مناسب ورزشی ارائه داد. (P <0/05 بحث و نتیجه گیری نتایج این تحقیق نشان داد دوازده هفته تمرین استقامتی و ترکیبی سبب کاهش چشمگیری در شاخص تودة بدن ، نسبت دور کمر به لگن ، درصد چربی و وزن شد. یوان و همکاران (٢٠٠٨) گزارش کردند انجام چهار هفته تمرینات دو، رکابزنی و شنا (٦٠ دقیقه ، ٣ جلسه در هفته ، شدت ٨٠-٧٠ درصد ضربان قلب بیشینه ) در آزمودنی هایی که در ٣ دسته (تحمل طبیعی گلوکز، اختلال در تحمل گلوکز و دیابت نوع ٢) تقسیم شده بودند، سبب افزایش غلظت واسپین پلاسمایی در هر سه گروه شد، همین طور موجب بهبود توان هوازی بیشینه و کاهش درصد چربی ، نسبت دور کمر به لگن و نمایة تودة بدن شد، اما فقط در گروه هایی با اختلال گلوکز و دیابت نوع ٢ افزایش حساسیت انسولینی را به همراه داشت . در مجموع به دنبال دوازده هفته تمرینات استقامتی و ترکیبی شاهد کاهش معناداری در وزن ، درصد چربی ، نسبت محیط کمر به لگن ، نمایة تودة بدن و افزایش هورمون رشد و کلسترول خوب بودیم . "Exercise training lowers plasma visfatin concentrations in patients with type 1 diabetes",J Clin Endocrinol Metab, 14.

دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار, , , )

دانلود PDF
دانلود HTML

لینک کوتاه:

صفحه:

ورود / عضویت

برای مشاهده متن مقاله و یا دانلود آن لازم است وارد پایگاه شوید. در صورتی که عضو نیستید از قسمت عضویت اقدام فرمایید.

ورود

عضویت

تحتاج دخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.
إن كنت لا تقدر علی شراء الاشتراك عبرPayPal أو بطاقة VISA، الرجاء ارسال رقم هاتفك المحمول إلی مدير الموقع عبر webmaster@noormags.com .

You need Sign in to view the content of the article. If you are not a member, proceed from part Sign up.
If you fail to purchase subscription via PayPal or VISA Card, please send your mobile number to the Website Administrator via webmaster@noormags.com .

ورود / عضویت

ورود

عضویت