چکیده:
بسیاری از دانش آموختگان رشتة کشاورزی، علیرغم دارا بودن دانش فنی کشاورزی، به علت نداشتن مهارتهای مدیریتی از انجام فعالیتهای کارآفرینی امتناع میکنند. این پژوهش با هدف تعیین صلاحیتهای مورد نیاز کارآفرینان و استراتژیهای قابل اتخاذ توسط دانشگاه و برای ایجاد این صلاحیتها در دانشجویان در دو مرحله انجام شد. در مرحلة اول از رهیافت کیفی برای تعیین صلاحیتهای کارآفرینی و استراتژیهای دانشگاه بهمنظور ایجاد این صلاحیتها استفاده شد. دادهها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 12 کارآفرین فارغالتحصیل دانشگاهی استان کردستان جمعآوری شد. روش نمونهگیری هدفمند بود و در نهایت یک لیست از 16 صلاحیت کارآفرینی از طریق مصاحبه با کارآفرینان ایجاد شد. در مرحله دوم تحقیق، از ابزار پرسشنامه استفاده شد. جامعة آماری پژوهش، شامل60 نفر از کارآفرینان استان کردستان بود که به علت محدودیت تعداد آنان اقدام به سرشماری شد. برای تعیین صلاحیتهای موردنیاز کارآفرینان از مدل نیازسنجی بوریچ استفاده شد. نتایج نشان داد که 12 صلاحیت کارآفرینی، دارای بالاترین اولویت هستند که 3 اولویت اول به ترتیب شامل: 1. دانش فنی 2. تدوین طرح تجاری 3. برنامهریزی بود. 14 استراتژی قابل اتخاذ از سوی دانشگاه برای ایجاد این صلاحیتها شناسایی و اولویتبندی شد که از آن جمله میتوان به ایجاد ارتباط بین دانشگاه و مراکز کار آفرینی، فرستادن دانشجویان به مراکز کار آفرینی موفق برای کسب تجارب عملی و استفاده از کارآفرینان موفق در امر آموزش دانشجویان اشاره کرد.
Many of agricultural graduated in spite of having technical agricultural knowledge; due to lack of management skills refrain from doing entrepreneurship activity. The purpose of this study was to determine the Competencies needed for Entrepreneurs and strategies that university can undertake in order to be able to create these competencies for students, in two phases. The first phase used qualitative Approach to determine competencies of entrepreneurs and strategies that university can undertake to create these competencies. Data were collected through semi-structured interview with 12 entrepreneurs university Graduates in Kurdistan province. The sampling method was Purposive sample. Finally a list of competencies through interview with entrepreneurs was created. In the second phase of this study we used a questionnaire as an instrument. The population of this study is consisting of 60 entrepreneurs of Kurdistan province and we used Census study due to the shortage of entrepreneurs. Borich needs Assessment model used to determine the Competencies needed for Entrepreneurs. Results revealed that 12 Competencies as perceived important by Entrepreneurs. The top three Competencies were Technical competencies, writing plan and program planning. 14 strategies that university can undertake to create these competencies, recognized and prioritized, from which we can point out: Create linkage between university and entrepreneurs centers, sending students to successful entrepreneurs centers to gain practical experience and using successful entrepreneurs to teach students.
خلاصه ماشینی:
"جدول شماره (5) راهکارهای دانشگاه برای ایجاد صلاحیتهای کار آفرینی اولویت استراتژیهای قابل اتخاذ از سوی دانشگاه مد انحرافمعیار میانگین 1 ایجاد ارتباط بین دانشگاه و مراکز کارآفرینی 5 61/0 44/4 2 فرستادن دانشجویان به مراکز کارآفرینی بهمنظور کسب تجربههای عملی در دنیای واقعی 5 86/0 16/4 3 استفاده از کارآفرینان موفق در آموزش دانشجویان 5 91/0 14/4 4 متناسب ساختن برنامههای درسی با نیازهای بازار کار 5 80/1 04/4 5 برگزاری دورههای کارآموزی 5 79/0 02/4 6 تأکید بر آموزشهای گروهی 5 97/0 94/3 7 تغییر برنامه درسی در راستای انطباق با شرایط محلی 5 03/1 93/3 8 برگزاری سمینارهای چند رشتهای و ایجاد ارتباط بین گرایشهای مختلف آموزشی و اساتید دانشگاه 5 93/0 88/3 9 بهبود روشهای تدریس 5 01/1 86/3 10 به روز کردن برنامههای درسی 4 11/1 78/3 11 تلفیق دانش بومی و مدرن 4 32/1 30/3 12 ایجاد تغییر در شیوه ارزشیابی 3 21/1 13/3 13 اختصاص زمان کافی برای یادگیری مهارتها 3 15/1 08/3 14 کاهش حجم مطالب درسی و تأکید بر کیفیت به جای کمیت 3 75/0 03/3 مقیاس: 5 = بسیار مهم، 4= مهم 3= تاحدودی مهم، 2= کم اهمیت، 1= بدون اهمیت بحث و نتیجهگیری نتابج حاصل از اولویتبندی صلاحیتهای موردنیاز کارآفرینان نشان داد که براساس مدل نیازسنجی بوریچ بالاترین اولویت مربوط به "دانش فنی کشاورزی" است."