چکیده:
در فرآیند شکل گیری سیاست خارجی کشورها، با توجه به نوع ساختار حکومتی ، نظـام اقتصـادی – اجتماعی و ویژگی های فرهنگی آن واحد سیاسی ، الگوی خاصی از تصمیم گیـری غالـب مـی گـردد. در واقع ، مدل تصمیم گیری ، بخش مهمی از سیاست خارجی یک دولت را تشکیل می دهد کـه در چـارچوب سیستمی خاص تدوین و اجرایی می شود. از این رو، در پژوهش حاضر با مطالعه ی سه مورد از مـداخلات نظامی آمریکا، تلاش خواهد شد تا با بهره گیری از مدل تحلیلـی جیمـز روزنـا، منـابع داخلـی و خـارجی تصمیم گیری در مداخلات نظامی آمریکا را احصا کرده و اولویـت یـا وزن هـر یـک از آنهـا را مشـخص نماییم . بنابراین ، پرسش اصلی این پژوهش عبارت است از این که تحت چـه شـرایطی احتمـال مداخلـه ی نظامی در سیاست خارجی آمریکا افزایش می یابد؟ در پاسخ به این پرسش ، فرضیه ی تحقیق این است کـه «در شرایطی که ساختار نظام بین المللی (متغیر خارجی ) مسـاعد و شـخص رئـیس جمهـور (متغیـر فـرد) موافق حمله ی نظامی باشند، امکان مداخله ی نظامی در سیاست خارجی آمریکا بیش تر می شود.» از منظـر جیمـز روزنـا، متغیرهـای نقشـی بـیش تـرین و افـراد کـم تـرین سـهم را در فرآینـد تصمیم گیری سیاست خارجی آمریکا دارند، امـا طبـق یافتـه هـای ایـن پـژوهش ، اولویـت و جایگـاه متغیرهای شکل دهنده ی سیاست خارجی آمریکا در زمان جنـگ بـا صـلح متفـاوت اسـت . اهمیـت و حساسیت تصمیم گیری در شرایط بحرانـی موجـب مـی شـود تـا در تصـمیم گیـری نظـامی آمریکـا، متغیرهای فردی و بین المللی بر متغیرهای حکومتی و اجتماعی اولویت داشته باشند.
خلاصه ماشینی:
"(آقایی ، ١٣٨٤: ٢٠٥-٢٠٤) متغیر فرد و جنگ دوم خلیج فارس (٢٠٠٣) در نظام سیاسی آمریکا، سیاست های امنیت ملی به صورت تجمیعی گرفته مـی شـود؛ به طوری که برخی از تصمیمات کـم اهمیـت توسـط مقامـات قـدیمی و سـابقه دار اتخـاذ می گردد، و در مسائل مهم و حیاتی شخص رئیس جمهور و کنگره به صورت مشترک اقدام به تصمیم گیری می کنند، اما تصمیم گیری نظامی در آمریکا ضـرورتا تجمیعـی و مشـورتی نیست .
این امر موجب شد تا برخی از مخالفان عملیات مدعی شوند که منازعه ی نظامی در لیبی مشمول خصومت هایی که موردنظر قطعنامه ی قدرت های جنگی اسـت ، نمـی شـود؛ امـا اوبامـا همانند رؤسای جمهور پیشین آمریکا نشان داد که اقتدار لازم جهت به کارگیری نیـروی نظـامی در شرایط مختلف هم چون دفاع از خود طبق ماده ی ٥١ منشور، عملیات دفاع جمعی مشترک با سایر کشورها و اجرایی نمودن تدابیر صادره از سوی شورای امنیت و نـاتو را دارد.
اهمیت ، حساسیت و فوریت تصمیم گیری در شرایط بحرانی موجب می شود تا نقش و جایگاه متغیر فردی به ویژه شخص رئیس جمهـور در فرآیند تصمیم گیری سیاست خارجی آمریکا برجسته تر شود، امـا ایـن امـر بـه معنـای عـدم تأثیرگذاری متغیر خارجی و ساختار نظام بین المللی نیست ؛ بلکه مشروعیت عملیات نظـامی در چشم جهانیـان و تقسـیم هزینـه هـای مـادی و معنـوی عملیـات در آغـاز، تـداوم و خاتمـه ی موفقیت آمیز مداخلات حائز اهمیت می باشند.
8 Seyyed Abdoreza Hosseini Hojatollah Moradi Seyyed MohammadHamed Hosseini A Study of the Process of Decision Making in the Zionist Regime’s Foreign Policy based on James Rosenau's Coherence Model with Emphasis on the Wars Waged by This Regime..................................................................................................................................."