جشنواره ی آب بازی؛ تجربه ی تبدیل یک شیطنت به تفریح سالم خبر و گزارش

جشنــــوارة آب‌بــــازی حمیدرضا ایلکا مدیر دبستان زنده‌یاد سیامک اسماعیلی، قائم‌شهر ماجرا از زمانی آغاز شد که وقتی من در راه‌پله‌ها، در حال هدایت دانش‌آموزان پسر بودم، سه دانش‌آموز دختر شیفت مخالف برای شکایت مراجعه کردند. پس از چند دقیقه، تعدادی دیگر از دانش‌آموزان، به‌اتفاق مدیر شیفت دختران دبستان اندیشه، به اتاق من آمدند و از خیس شدن لباس دخترها گله کردند. من هم ضمن عذرخواهی، قول دادم که صبح روز بعد به جدیت موضوع را پیگیری کنم. صبح فردا، در مراسم آغازین، از دانش‌آموزان پرسیدم چه کسانی روز قبل این کار را انجام داده‌اند؟ آن‌ها هم تعدادی را نام بردند که همگی دانش‌آموزان پایة چهارم بودند. بعد دانش‌آموزان شناسایی شده را به دفترم بردم تا به خانواده‌هاشان اطلاع دهم و از آن‌ها تعهد بگیرم. در آن موقع، همه به یک دانش‌آموز اشاره کردند و گفتند که او باعث این کار شده است. وقتی نارنجک‌ها را دیدم، متوجه شدم این دانش‌آموز، با استفاده از هنر و مهارت کاغذ و تا (اوریگامی) توانسته است توپک‌هایی درست کند که قابلیت نگهداری آب را در خود دارند. به‌همین دلیل، با گرفتن تعهد از دانش‌آموزان خاطی و وساطت معلم پایة چهارم، آن‌ها را بخشیدم. این موضوع که «چگونه می‌توانم این هنر دانش‌آموز را در جهت مناسب هدایت کنم»، فکرم را مشغول کرد تا اینکه هنگام شب، در خانه، ایده‌ای به ذهنم رسید؛ برگزاری جشنوارة جنگ آب در مدرسه به همین خاطر، این موضوع را در جلسة شورای آموزگاران مطرح کردم و با استقبال همکاران مواجه شدم. قرار است این ایده یکی از برنامه‌های مدرسه باشد و در یک روز آفتابی انجام شود.